Και πάλι
δούλοι έρχομαι εσάς για να ξυπνήσω
και τα δεινά
που έρχονται να σας ξαναθυμήσω.
Ανοίξατα τα
μάτια σας και δείτε τα σημεία
και πάψτε να
έχετε τόση αδιαφορία.
Είναι αιών
της Κρίσεως, λόγο θα δώσετε όλοι,
γι αυτό μη
σας γκρεμίζουνε οι μιαροί διαβόλοι.
Μην
καταχράσθε, δούλοι Μου, το έλεος που έχω,
έτσι όπως
καταντήσατε άλλο δεν σας αντέχω.
Αλαζόνες,
υπερήφανοι, αξίας ουδεμίας,
έχετε χρώμα
κόρακα μεγίστης δυσοσμίας.
Ομοίωμα σας
έφτιαξα εικόνα ιδική Μου,
μα εσείς
εκεταντήσατε να γίνετε εχθροί Μου.
Εχθροί
εγίνατε σε Αυτόν που νέκρωσε τον άδη
και γλύτωσε
τον άνθρωπο απ’ το φρικτό σκοτάδι.
Εχθροί
εγίνατε με Αυτόν που στον Σταυρό ανέβη
κι έχυσε το
αίμα Του, το λυτρωμό να φέρει.
Εχθροί
εγίνατε σε Αυτόν που δίνει τη ζωή
και θέλει να
σας σώσει απ’ την καταστροφή.
Εχθροί
εγίνατε σε Αυτόν που έλαβε την πτωχεία
κι έφερε στον
άνθρωπο την Άνω Βασιλεία.
Εχθροί
εγίνατε σε Αυτόν που από φιλευσπλαχνία
άφησε και
κεντήσανε Πλευρά Του την Αγία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου