Όπως όταν Με συνέλαβαν οι σταυρωτές Μου
απομακρύνθηκαν οι μαθητές Μου
κι έμεινα μ' έναν μόνο,
μέσα στην δοκιμασία και τον πόνο.
Έτσι και τώρα εσαστίσατε,
στον πρώτο διωγμό εγλιστρίσατε,
σας εκυριάρχησε ο φόβος
πως ο καθένας έμεινε μόνος.
Πως έμεινε μόνος κι αβοήθητος,
εξεχάσατε πως ο Θεός σας είναι αήττητος,
ενομίσατε ότι δεν σας ασφάλισε,
αλλά στον εχθρό έρμαια σας άφησε.
Την πτώση της ιεραρχίας την διαπιστώσατε,
την προδοσία καλά την νιώσατε,
ολίγοι ιερείς εξεχώρησαν κι αμύνθηκαν,
οι πιο πολλοί Με αρνήθηκαν.
Εγώ, όμως, από την ψυχή
των παιδιών Μου δεν έφυγα,
έμεινα κοντά σας και σας ενημέρωνα
για όλα τα συμβάντα, η Χάρις Ιησού του Αναστάντα.
Γιατί η αγωνία σας εκατέλαβε,
η ολιγοπιστία σας επαρέλαβε,
τα πόδια σας ελυγίσανε
και οι καρδιές σας εραγίσανε.
Κι αν χρειαστεί να σας βασανίσουν,
τα χείλη σας πώς θα Με ομολογήσουν,
υπάρχουν ιερείς που Με ομολόγησαν,
την αλήθεια είπαν και τίποτα δεν υπολόγισαν.
Τα γαλόνια θα τα πάρουν,
διότι Με αγάπησαν κι από την ψυχή τους,
ποτέ δεν θα Με βγάλουν
και σε κάθε ευκαιρία τον εχθρό τον προσβάλλουν.
Με στεντόρεια φωνή ομιλούν
και την αλήθεια διαλαλούν,
δεν φιμώνονται, δεν δειλιάζουνε,
δεν σταματούν, δεν σκιάζονται.
Με δοξάζουν κι αντιδοξάζονται,
τον δρόμο τραβούν και δεν κουράζονται
και με την ανηφόρα ενθουσιάζονται
και την δύναμή Μου ασπάζονται.