Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Το πάθος της υπερηφάνειας - Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

πνευματική σας ργασία ν εναι ξέταση τς καρδις σας. Μήπως φωλιάζει σ᾿ ατν σν φαρμακερ φίδι περηφάνεια, τ πάθος πο γεννάει πολλ κακά, πο πονεκρώνει κάθε ρετή, πο δηλητηριάζει τ πάντα; Σ᾿ ατ τν ωσφορικ κακία πρέπει ν στραφε λη σας φροντίδα. Μέρα κα νύχτα ν σς γίνει ργο διάλειπτο ρευνά της.
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Διάκριση καὶ φρόνηση - Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Σς συνιστ ν χετε σ λα διάκριση κα φρόνηση. Ν᾿ ποφεύγετε τ κρα. Ο αστηρότητες συμβαδίζουν μ τ μέτρα τς ρετς. Ατς πο δν χει μεγάλες ρετς κα συναγωνίζεται μ τος τέλειους, θέλοντας ν ζε μ αστηρότητα, πως ο γιοι σκητές, ατς κινδυνεύει ν περηφανευθε κα ν πέσει. Γι᾿ ατ ν πορεύεσθε μ διάκριση κα ν μν ξαντλετε τ σμα μ πέρμετρους κόπους. Ν θυμάστε πς σκηση το σώματος πλς βοηθάει τν ψυχ ν φτάσει στν τελειότητα, τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μ τν γώνα τς ψυχς.
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Ας αναθέσουμε όλα τα προβλήματά μας στον Θεό - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η πραγματική ταραχή και η πνευματική ακαταστασία δεν οφείλονται στη φορά των πραγμάτων αλλά στη σκέψη και στις ιδέες μας, που είναι έτσι τοποθετημένες μέσα στην ψυχή μας. Όπως ακριβώς και το μάτι που νοσεί βλέπει σκοτάδι, ακόμη και στο ολοφώτεινο μεσημέρι. Αυτό που ευθύνεται είναι η αστάθεια στην πίστη ή, ας το πω διαφορετικά, η ολιγοπιστία. Ας αναθέσουμε λοιπόν όλα τα προβλήματά μας στον Θεό, πιστεύοντας ότι τίποτε δεν είναι δικό μας. Μην κάνουμε τίποτα που να αποβλέπει στη δόξα των ανθρώπων, αλλά μόνο ό,τι είναι ευάρεστο και ευχάριστο στον Θεό.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η νηστεία και η εγκράτεια - Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Η νηστεία και η εγκράτεια τις μεν επαναστάσεις του σώματος τις κοιμίζουν, την λύσσα του θυμού και της επιθυμίας την μαραίνουν, φέρνουν αιθρία καθαρή και ανέφελη στην διάνοια, καθαρίζοντάς την από τους ατμούς που βγαίνουν από το πλήθος των βρωμάτων και από την αχλύ που προκαλούν αυτοί. Με την νηστεία και την εγκράτεια, φθείρεται ο εξωτερικός άνθρωπος. Και όσο φθείρεται αυτός, τόσο ανακαινίζεται ο εσωτερικός, κατά τον Απόστολο. Είπε κάποιος, «παχιά κοιλιά δεν γεννά λεπτό νου». Ενώ αυτή που λεπτύνεται με νηστεία και εγκράτεια λεπτύνει οπωσδήποτε τον νου.

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Πού μας οδηγούν η νηστεία κι η μετάνοια;

Αγίου Ιωάννου Κρονστάνδης
Και η νηστεία και η μετάνοια μας οδηγούν στην κάθαρση της ψυχής από την αμαρτία, στην ψυχική ειρήνη, στην ένωσή μας με το Θεό. Μας εμπνέουν την αίσθηση της αφοσίωσης και της υιοθεσίας, μας δίνουν παρρησία στο Θεό. Υπάρχουν πραγματικά πολλοί και σπουδαίοι λόγοι για να νηστεύουμε και να εξομολογιόμαστε με καρδιακή συντριβή. Θα έχουμε πολύ μεγάλη ανταπόδοση γι’ αυτό το συνειδητό αγώνα μας. Έχουμε πολλοί από μας την αίσθηση της υιικής αγάπης για το Θεό; Τολμούμε με παρρησία και χωρίς έλεγχο ν’ απευθυνθούμε στο δημιουργό μας στον ουρανό και να Τον αποκαλέσουμε «Πατέρα μας»; Μήπως, αντίθετα, δεν μπορεί να βγει τέτοια υιική φωνή από την καρδιά μας, επειδή αυτή έχει νεκρωθεί από τις εγκόσμιες ματαιότητες, από την προσκόλληση στ’ αγαθά και τις απολαύσεις του κόσμου; Μήπως κρατούμε τον ουράνιο Πατέρα μας μακριά από την καρδιά μας; Μήπως είναι ένας τιμωρός, ένας εκδικητικός Θεός αυτός που έχουμε φτιάξει μέσα μας, επειδή απομακρυνθήκαμε από κοντά Του «εις χώραν μακράν»;
Μάλιστα! Με τις αμαρτίες μας είμαστε όλοι άξιοι της δίκαιης οργής Του, της τιμωρίας Του. Πρέπει να θαυμάζουμε τη μεγάλη μακροθυμία και την υπομονή που μας δείχνει και δε μας αντιμετωπίζει σαν την άκαρπη συκιά. Ας βιαστούμε, ας κάνουμε γρήγορα για να Τον εξευμενίσουμε με τη μετάνοιά μας, με τα δάκρυά μας. Ας σκάψουμε βαθιά μέσα μας, να εξετάσουμε την καρδιά μας με αυστηρότητα. Κι όταν διαπιστώσουμε πως υπάρχει πλήθος αμαρτιών που την απομακρύνει από τη θεία χάρη, τότε θα ομολογήσουμε πως πνευματικά είμαστε νεκροί.

Τα παιδιά της υπερηφανείας(Οσίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ)


Η ΥΠΕΡΗΦΆΝΕΙΑ γεννάει την φιλοδοξία
η φιλοδοξία γεννά την φιληδονία
η φιληδονία γεννάει τη γαστριμαργία και την πορνεία
η πορνεία γεννάει την οργή που αφαιρεί τη θέρμη της καρδίας και είναι καταστροφή για κάθε αρετή
η οργή γεννάει τη μνησικακία που απομακρύνει την πνευματική θέρμη
η μνησικακία γεννάει τη σκοτεινή και μοχθηρή βλασφημία
η βλασφημία γεννάει την άκαιρη λύπη που σαν σκουριά κατατρώει τον άνθρωπο
η λύπη γεννάει την άλογη αναίδεια
η αναίδεια γεννάει τη ματαιοδοξία που βάζει τον άνθρωπο να επιδεικνύει τις αρετές του χάνοντας έτσι το μισθό του
η ματαιοδοξία γεννάει την ακατάσχετη φλυαρία
η φλυαρία γεννάει την αργολογία,το ψέμα, τη συκοφαντία,την κατάκριση,τον διασκορπισμό του νου,την αιχμαλωσία,την απελπισία
η απελπισία γεννάει τα εφιαλτικά όνειρα.
Οσίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ

Αρχειοθήκη ιστολογίου