ΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Δεν έχετε τα μάτια σας τα ψυχικά ανοίξει,

γι΄αυτό το άγχος της ζωής σας έχει όλους πνίξει.

Εις τα γαλόνια της ζωής και τα φθαρτά παλάτια

έχετε στρέψει όλοι σας τα χωματένια μάτια.

Κανένας σας δεν έστρεψε το βλέμμα στον ουρανό,

έλεος να ζητήσει, στήριγμα τον Θεό.

Κανένας δεν εχτύπησε τα στήθη να Μου πει

«ιλάσθητί μου, Κύριε, Μεγάλε Μου Κριτή».

Ούτε η υπερηφάνεια σας άφησε να δείτε

την τρικυμία που ‘ρχεται και να συγκεντρωθείτε.

Μα όλα εσείς τα λύνετε επιστημονικώς,

γιατί έτσι σας διδάσκει ο ύπουλος εχθρός.

Εσείς όλα τα βλέπετε φυσιολογικά

και δεν πιστεύετε εσείς πως είναι αυτά δεινά.

Μα ουαι κι αλίμονο σ’ εσάς, να βλέπετε τη μπόρα

που πέφτει ασταμάτητα στου σατανά τη χώρα.

Ουαί κι αλίμονο σ’ αυτούς όπου δεν επιστρέφουν

το βλέμμα τους σ’ Εμένανε με σεβασμό δεν στρέφουν.