ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ ΓΡΗΓΟΡΑ

Όταν θα δεις κατακλυσμούς, πλημμύρες και σεισμούς,

τότε θα κλαις και θα ζητάς έλεος με λυγμούς.

Όταν η γη θα σείεται απ’ τα θεμέλιά της,

όταν η μάνα θα θρηνεί για τα νεκρά παιδιά της,

όταν τα σώματα θα δεις να λιώνουν στο κρεβάτι

κι απ’ τον πόνο να μην μπορούν ούτε να κλείσουν μάτι,

όταν οι πολυκατοικίες σας θα πέφτουν σαν χαρτόνια

κι εσάς θα σας σκεπάζουνε τσιμέντα και κοτρόνια,

όταν θα πάρω από εσάς τα γήινα αγαθά,

τότε θα δεις τη σκοτεινιά του πλάνου σατανά.

Άκου συ βέβηλε, μοιχέ, πόρνε κι εγκληματία,

πώς θα μπορέσεις να σωθείς από την τρικυμία;

Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό πορνεύεις και μοιχεύεις

κι όσα μπορείς δαιμόνια επάνω σου μαζεύεις.

Το έχεις ρίξει, άνθρωπε, στη μέθη, στην κραιπάλη,

σστην ηδονή του σώματος, μέσα στην παραζάλη.

Το στόμα σου το βρώμικο απαίσια μιλάει

κι αντί να βγάζει αρώματα, απαίσια βρωμάει.

Βρωμάει και μολύνθηκε η γήινη η σφαίρα,

μα θα σας έρθει η πληρωμή του Πλάστη και Πατέρα.

Όταν θα ρίξεις μια ματιά, άνθρωπε, εις τη φύση,

θα δεις πως κάθε πλάσμα Μου Εμένα θα υμνήσει.

Ακόμα και τα άγρια της ζούγκλας τα θηρία,

Εμένανε δοξάζουνε, στέλνουν ευχαριστία.

Μόνο εσύ με βλαστημάς, το λογικό Μου πλάσμα,

θα σε χωρίσει από Εμέ της τιμωρίας το χάσμα.

Πουλάκια όταν κελαϊδούν, Εμένανε δοξάζουν,

μα στόματα ανθρώπινα Με υποβιβάζουν.