Επισκέπτομαι τη γη και φτάνω αοράτως κι΄ είμαι φρουρός στα σύνορα, στο ελληνικό το κράτος .
Τρέχω και αγωνίζομαι, έχω μεγάλο πόνο και με τη θεια σκέπη μου, σκεπάζω όλο το κόσμο.
Κι αν και έφυγα από τη γη, έρχομαι σαν και πρώτα, κτυπάω της ψυχής του καθενός την πόρτα.
Μονάχα η φτωχολογιά την πόρτα μου ανοίγει και με καλωσορίζουνε, με γέλιο εις στα χείλη.
Οι πλούσιοι με περιφρονούν, γιατί δεν με γνωρίζουν, τα πλούτη τους λατρεύουνε και Εμέ υβρίζουν.
Τρέχω σαν με φωνάξουνε, σαν σφαίρα στο αέρα και δίδω τη βοήθεια σο όσους με λεν μητέρα.
Είμαι μητέρα του παντός κι όποιος με αναγνωρίσει, τρέχω και τον παρηγορώ την ώρα που δακρύζει.
Πονώ όσο πονάς κι συ κι ακόμα παραπάνω κι εις του πόνου τη πληγή το βάλσαμο μου βάζω.
Κάνω για όλα τα παιδιά καθημερινό αγώνα, τα δάκρυα μου σταλαγματιές, ποτίζουν το χώμα.
Τρέχω τη κάθε συμφορά, του κόσμου να προλάβω κι από το καμίνι του πυρός κάθε ψυχή να βγάλω.
Τρέχω και αγωνίζομαι, ημέρα μα και νύχτα, γιατί τα παιδιά μου πέφτουνε, εις του πονηρού τα δίχτυα.
Άπλωσα τη θεια σκέπη μου το κόσμο να φρουρήσω και την φωτιά που άναψε ο πονηρός, αμέσως να την σβήσω.
Ελάτε εις το πλάι μου, παρέχω προστασία, να μην σας πάρει ο χείμαρρος που λέγεται αμαρτία.
Ελάτε εις το πλάι μου, όλους να σας φρουρήσω, έχω μεγάλη δύναμη και θα σας βοηθήσω.
Είμαι μητέρα και πονώ, για όλα τα παιδιά μου και βοηθώ κάθε πιστό που έρχεται κοντά μου.
Είμαι μητέρα και πονώ, εις του καθενός τον πόνο, λίγοι αυτό το εκτιμούν, στο μάταιο τούτο κόσμο.
Τρέχω σε κάθε πρόβλημα, σε κάθε συμφορά σας, σε κάθε δύσκολη στιγμή και σώζω τα παιδιά σας.
Πολλές φορές εμπόδισα, να έρθει η συμφορά σας, που την οδύνη έφερνε στην οικογένεια σας.
Πολλές φορές εμπόδισα τον πόνο την οδύνη και δεν άφησα να ταραχτεί του σπιτιού η γαλήνη.
Πολλές φορές εφύλαξα και έσωσα τα παιδιά σας, από μεγάλο κίνδυνο και τα έφερα κοντά σας .
Όσες στην προστασία μου, τα έχετε αναθέσει, δεν πρόκειται να τους συμβεί κακό έστω και αν κάποιο μέσα στην φωτιά και αν πέσει.
Ωσάν και μένα δεν μπορείς μάνα να τα προσέξεις, την δύναμη που έχω εγώ δεν δύνασαι να έχεις.
Κι αν είσαι μάνα κι στοργή μέσα στη καρδιά σου έχεις, σαν μεγαλώσει δεν μπορείς , από πίσω του να τρέχεις.
Εγώ όμως τρέχω και μπορώ και βρίσκομαι κοντά τους, μετρώ και παρακολουθώ όλα τα βήματα τους.
Δώστε στη προστασία μου το κάθε ένα παιδί σας και ενίσχυση να στέλνετε, με την προσευχή σας.
Προσεύχεστε εντατικά και αφήστε τα σε μένα και να κοιμάστε ξέγνοιαστες χωρίς καμία έννοια .
Εσείς να αγρυπνάτε εις τη προσευχή και γω για τα παιδιά σας, για αυτά που είναι μακριά και αυτά που είναι κοντά σας.
Μάνα εγώ στη ξενιτιά εις τα ξενιτεμένα, παρέχω μητρική στοργή συνέχεια στο καθένα.
Και αν είναι μίλια μακριά μην έχεις αμφιβολία προφταίνω για όλους πάντοτε, η μάνα η Παναγία.
Θάλασσες σκίζω και βουνά και φθάνω στο παιδί σου, αρκεί να είναι σταθερή, η πιστή η δική σου.
Και αν είναι εις στην ξενιτιά, αυτοστιγμεί θα φτάσω και αν διατρέχει κίνδυνο, εγώ θα το προφτάσω.
Δεν με κουράζει μακριά και αν είναι, εγώ πηγαίνω, αρκεί την δική σου προσευχή συνέχεια να παίρνω.
Σαν αστραπή τρέχω εγώ κι ας είναι στην άλλη άκρη, αρκεί στα μάτια να κυλά της πίστεως το δάκρυ.
Την προσευχή σου συντροφιά στέλνω εις το παιδί σου και μην φοβάσαι, οι συμφορές δεν θα το απειλήσουν.
Πονώ και αγωνίζομαι, μάνα για το παιδί σου, αλλά να αγωνιστείς και συ, δια της προσευχής σου.
Μάνα και συ, μάνα κι γω κι οι δυο θα αγωνιστούμε κι οι μεγάλοι κόποι μας πολύ θα ανταμειφθούν.
Μάνα εσύ είσαι το παρών, μα εγώ είμαι το μέλλον γι΄ αυτο αν χάσω ένα παιδί, πονώ βαριά και κλαίω.
Γι΄ αυτό και περισσότερο κουράζομαι από σένα, τα δικά μου τα παιδιά, να μην γίνουν ξένα.
Αγώνα κάνει ο πονηρός να πάρει τα παιδιά σας, μα ρίχνω εγώ σωσίβιο πάντα τας προσευχάς σας.
Μην κάθεστε αμέριμνες , μα όλες στον αγώνα, γιατί είναι μέρες κρίσιμες τα τελευταία χρόνια.
Όλες μαζί με μια καρδιά, μια πίστη, μια ελπίδα, να ενωθούν οι προσευχές να γίνουν αλυσίδα.
Να δέσουν το πονηρό, στα τάρταρα του άδη και η γαλήνη και η χαρά στο κόσμο να προβάλει.
Τρέχω και αγωνίζομαι, έχω μεγάλο πόνο και με τη θεια σκέπη μου, σκεπάζω όλο το κόσμο.
Κι αν και έφυγα από τη γη, έρχομαι σαν και πρώτα, κτυπάω της ψυχής του καθενός την πόρτα.
Μονάχα η φτωχολογιά την πόρτα μου ανοίγει και με καλωσορίζουνε, με γέλιο εις στα χείλη.
Οι πλούσιοι με περιφρονούν, γιατί δεν με γνωρίζουν, τα πλούτη τους λατρεύουνε και Εμέ υβρίζουν.
Τρέχω σαν με φωνάξουνε, σαν σφαίρα στο αέρα και δίδω τη βοήθεια σο όσους με λεν μητέρα.
Είμαι μητέρα του παντός κι όποιος με αναγνωρίσει, τρέχω και τον παρηγορώ την ώρα που δακρύζει.
Πονώ όσο πονάς κι συ κι ακόμα παραπάνω κι εις του πόνου τη πληγή το βάλσαμο μου βάζω.
Κάνω για όλα τα παιδιά καθημερινό αγώνα, τα δάκρυα μου σταλαγματιές, ποτίζουν το χώμα.
Τρέχω τη κάθε συμφορά, του κόσμου να προλάβω κι από το καμίνι του πυρός κάθε ψυχή να βγάλω.
Τρέχω και αγωνίζομαι, ημέρα μα και νύχτα, γιατί τα παιδιά μου πέφτουνε, εις του πονηρού τα δίχτυα.
Άπλωσα τη θεια σκέπη μου το κόσμο να φρουρήσω και την φωτιά που άναψε ο πονηρός, αμέσως να την σβήσω.
Ελάτε εις το πλάι μου, παρέχω προστασία, να μην σας πάρει ο χείμαρρος που λέγεται αμαρτία.
Ελάτε εις το πλάι μου, όλους να σας φρουρήσω, έχω μεγάλη δύναμη και θα σας βοηθήσω.
Είμαι μητέρα και πονώ, για όλα τα παιδιά μου και βοηθώ κάθε πιστό που έρχεται κοντά μου.
Είμαι μητέρα και πονώ, εις του καθενός τον πόνο, λίγοι αυτό το εκτιμούν, στο μάταιο τούτο κόσμο.
Τρέχω σε κάθε πρόβλημα, σε κάθε συμφορά σας, σε κάθε δύσκολη στιγμή και σώζω τα παιδιά σας.
Πολλές φορές εμπόδισα, να έρθει η συμφορά σας, που την οδύνη έφερνε στην οικογένεια σας.
Πολλές φορές εμπόδισα τον πόνο την οδύνη και δεν άφησα να ταραχτεί του σπιτιού η γαλήνη.
Πολλές φορές εφύλαξα και έσωσα τα παιδιά σας, από μεγάλο κίνδυνο και τα έφερα κοντά σας .
Όσες στην προστασία μου, τα έχετε αναθέσει, δεν πρόκειται να τους συμβεί κακό έστω και αν κάποιο μέσα στην φωτιά και αν πέσει.
Ωσάν και μένα δεν μπορείς μάνα να τα προσέξεις, την δύναμη που έχω εγώ δεν δύνασαι να έχεις.
Κι αν είσαι μάνα κι στοργή μέσα στη καρδιά σου έχεις, σαν μεγαλώσει δεν μπορείς , από πίσω του να τρέχεις.
Εγώ όμως τρέχω και μπορώ και βρίσκομαι κοντά τους, μετρώ και παρακολουθώ όλα τα βήματα τους.
Δώστε στη προστασία μου το κάθε ένα παιδί σας και ενίσχυση να στέλνετε, με την προσευχή σας.
Προσεύχεστε εντατικά και αφήστε τα σε μένα και να κοιμάστε ξέγνοιαστες χωρίς καμία έννοια .
Εσείς να αγρυπνάτε εις τη προσευχή και γω για τα παιδιά σας, για αυτά που είναι μακριά και αυτά που είναι κοντά σας.
Μάνα εγώ στη ξενιτιά εις τα ξενιτεμένα, παρέχω μητρική στοργή συνέχεια στο καθένα.
Και αν είναι μίλια μακριά μην έχεις αμφιβολία προφταίνω για όλους πάντοτε, η μάνα η Παναγία.
Θάλασσες σκίζω και βουνά και φθάνω στο παιδί σου, αρκεί να είναι σταθερή, η πιστή η δική σου.
Και αν είναι εις στην ξενιτιά, αυτοστιγμεί θα φτάσω και αν διατρέχει κίνδυνο, εγώ θα το προφτάσω.
Δεν με κουράζει μακριά και αν είναι, εγώ πηγαίνω, αρκεί την δική σου προσευχή συνέχεια να παίρνω.
Σαν αστραπή τρέχω εγώ κι ας είναι στην άλλη άκρη, αρκεί στα μάτια να κυλά της πίστεως το δάκρυ.
Την προσευχή σου συντροφιά στέλνω εις το παιδί σου και μην φοβάσαι, οι συμφορές δεν θα το απειλήσουν.
Πονώ και αγωνίζομαι, μάνα για το παιδί σου, αλλά να αγωνιστείς και συ, δια της προσευχής σου.
Μάνα και συ, μάνα κι γω κι οι δυο θα αγωνιστούμε κι οι μεγάλοι κόποι μας πολύ θα ανταμειφθούν.
Μάνα εσύ είσαι το παρών, μα εγώ είμαι το μέλλον γι΄ αυτο αν χάσω ένα παιδί, πονώ βαριά και κλαίω.
Γι΄ αυτό και περισσότερο κουράζομαι από σένα, τα δικά μου τα παιδιά, να μην γίνουν ξένα.
Αγώνα κάνει ο πονηρός να πάρει τα παιδιά σας, μα ρίχνω εγώ σωσίβιο πάντα τας προσευχάς σας.
Μην κάθεστε αμέριμνες , μα όλες στον αγώνα, γιατί είναι μέρες κρίσιμες τα τελευταία χρόνια.
Όλες μαζί με μια καρδιά, μια πίστη, μια ελπίδα, να ενωθούν οι προσευχές να γίνουν αλυσίδα.
Να δέσουν το πονηρό, στα τάρταρα του άδη και η γαλήνη και η χαρά στο κόσμο να προβάλει.
