ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αφήστε την τόση σκοτεινιά, βρωμιά και βιοπάλη

κι ας τρέξει ο νους, αδερφέ μου, στη Βηθλεέμ και πάλι.

Ας φτάσει εις το Σπήλαιο, τη Φάτνη των αλόγων,

να δει όπου γεννήθηκε ο ποιητής των όλων.

Ας προσκυνήσει νοερά μ’ αγάπη το Θεό του,

μετάνοιας δάκρυα ας τρέξουνε καυτά στο πρόσωπό του.

Ας γονατίσει στο Χριστό, τον εν σαρκί τεχθέντα,

που ‘ρθε να ψάξει και να βρει τον κάθε απωλεσθάντα.

Ας ψάλλουνε τα χείλη του το «δόξα εν υψίστοις»

στο ζωοδότη Κύριο, της Πλάσεως τον Κτίστη.

Ας ξεκολλήσει απ’ την καρδιά το μίσος και τα πάθη

κι ας στήσει θρόνο στο Χριστό, μες στης ψυχής τα βάθη.

Ξεθόλωσε τα μάτια σου, λάμπρυνε την ψυχή σου,

να νιώσεις θεία Γέννηση Χριστού του Λυτρωτή σου.

Σε μια γωνίτσα φτωχική σαν δούλος εγεννήθη

και από Βρέφος, αδελφοί, με πάθος κυνηγήθει.

Εκείνος εγεννήθηκε να σώσει το παιδίΤου

κι οι άνθρωποι ετοίμασαν ύπουλα τη σφαγή Του.

Μια πάνα δεν ευρέθηκε τον Κύριο να διπλώσει,

από το κρύο το βαρύ μήπως και κρυώσει.

Τη Φάτνη τακτοποίησαν κρεβάτι παιδικό

κι εκεί ετοποθέτησαν τον Ιησού Χριστό.

Για ζεστασιά προσέφεραν τα ζώα την πνοή,

σ’ Αυτόν που μας εχάρισε Αιώνια Ζωή.

Μα δεν μπορούσε, άραγε, να ‘χε προσωπικό,

να υπηρετούν κάθε στιγμή το Μέγα Αρχηγό;

Γιατί, λοιπόν, σαν δούλος Αυτός να γεννηθεί;

Γιατί απ’ το ίδιο πλάσμα να υποτιμηθεί;

Γιατί τον προσκύνησαν ποιμένες ταπεινοί

και δεν τον προσκύνησαν άρχοντες και σοφοί;

Γιατί να μη φορέσει στάμμα βασιλικό;

Γιατί να μη δοξάσουν άπαντες το Χριστό;

Γιατί να μην ακούσουν πλούσιοι μεγιστάνες,

όπου χτυπούσαν με χαρά ουράνιες καμπάνες;

Γιατί ασήμαντοι, φτωχοί ν’ ακούσουν μελωδίες,

το «ωσανά» να ψέλνουνε Αγγέλων χορωδίες;

Γιατί να αγαπήσει ταπείνωση πολλή;

Γιατί να περπατήσει φτωχά πάνω στη γη;

Γιατί να τον μισούνε και να τον κυνηγούν,

αντί να Τον δοξάζουν, να Τον υμνολογούν;

Γιατί αντί για δώρα και για ευχαριστία,

με δόλο να ετοιμάζουν σφαγή για τον Μεσσία;

Μα όλα αυτά εξήγηση έχουν απ’ τον Χριστό,

που Πρώτος δρόμο ανοιξε για εμάς στον ουρανό.

Ήθελε την ταπείνωση, τη φτώχεια ν’ ανυψώσει

και την υπερηφάνεια για πάντα να εξοντώσει.

Ήθελε να μας δείξει πως αν δεν κουραστείς,

αγάπη εάν δεν έχεις, δεν θα ανυψωθείς.

Ήθελε να μας δείξει με το παράδειγμά Του,

μ’ αγάπη και ταπείνωση θα μπούμε στο πλήρωμά Του.

Ήθελε να μας δείξει πως Αρχηγός θα γίνει

και πρόκειται ν’ απολαύσουμε ουράνια γαλήνη,

Υπομονή, ταπείνωση, αγάπη, καρτερία,

πηγάζουνε απ’ τον Θεό, τον Άγιο Μεσσία.

Το κράτος του μισόκαλου, του πλάνου σατανά,

νεκρώθηκε στη γέννηση του Μέγα Βασιλιά.

Δαιμόνια εφρίττανε που βλέπανε Θεός

να γεννηθεί σαν άνθρωπος ασήμαντος, φτωχός.

Ο εωσφόρος έπεσε από φιλοδοξία,

μα ο Χριστός γεννήθηκε από φιλευσπλαχνία.