Όταν καθήσω και σκεφτώ την
τρομερή Σου Κρίση,
Όταν ο άρχων του κακού θα
βρίσκεται στη δύση,
Τη μέρα της διαλογής και της
δικαιοσύνης,
Τη μέρα που θα δένεται ο άρχων
της οδύνης.
Τη μέρα που θα φλέγεται η πλάνη,
η αμαρτία
Και δίκαια θα πληρωθεί κάθε ψυχή
που ανήκει στον Μεσσία.
Τη μέρα που δεν θα ‘χει πια ο
πλάνος εξουσία,
Αλλά παντού θα κυριαρχεί Τριάδα η
Αγία.
Τότε που Βίβλοι ανοίγονται,
βγαίνουν τα κεκρυμένα
Και στέκονται γι’ απόδειξη
μπροστά εις τον καθένα,
Τη μέρα που δεν πρόκειται να
δικαιολογηθούμε
Μα ό,τι μαζέψαμε στη γη αξίωσον
να βρούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου