ΜΗΝ ΥΒΡΙΖΕΤΕ ΘΕΟΝ

Ουαι κι αλίμονο σ’ εσάς που βρίζετε σαν κτήνη,

περάσατε τον σατανά μα θα σας κατακρίνει.

Αυτός θα ‘ναι κατήγορος της Κρίσεως την ώρα

και θα πασχίζει για να πας εις τη δική του χώρα,

Χώρα που έχει τον φρικτό, τον σκοτεινό τον άδη,

εκεί αιώνια θα δεχτείς βάσανα και σκοτάδι.

Εκεί θα δεις αν πράγματι είναι αληθινά,

τα λόγια Μου τα άγια που γράφουν τα γραπτά.

Μα από ‘κει δε θα ‘χετε ζωής καμιά ελπίδα,

γιατί αιώνια θα είσαστε στου πλάνου την τσιμπίδα.

Γι’ αυτό τώρα που έχετε λίγο καιρό ακόμα,

προτού να φύγει η ψυχή απ’ το φθαρτό το σώμα,

Προτού να δείτε φοβερή και τρομερή Μου Κρίση,

κοιτάχτε τ’ αμαρτήματα να τα έχετε σβήσει.

Ελάτε, επιστρέψτε, συγχώρεση ζητείστε,

με θεία εξομολόγηση την ψυχή σας καθαρίστε.

Ω, βλάσφημε, πώς θα σταθείς μπροστά στη Θεία Δίκη,

πώς θ’ αντικρύσεις, βέβηλε, της κολάσεως τη φρίκη;

Πώς θ’ αντικρύσεις τον Χριστό, τον Μέγα Αρχιερέα,

πώς θα δεχτείς, αμαρτωλέ, τη δίστομη ρομφαία;

Τι θα ‘χεις για αντάλλαγμα, ψυχή να εξαγοράσεις;

Ό,τι στη γη απόκτησες,μια μέρα θα το χάσεις.