Τέκνο αντί για προσευχή μου
στέλνεις βλασφημία,
φουσκώνεις υπερήφανα και ζεις
στην αμαρτία.
Σε περιμένω για να ‘ρθείς,
συγνώμη να ζητήσεις,
να λάβεις Φως του ουρανού κι
αιώνια να ζήσεις.
Μα σε κατάντησε ο εχθρός εξάρτημα
δικό του
κι όπου κι αν θέλει σε τραβά και
σ’ έχει στο πλευρό του.
Κι ενώ σε έφτιαξα Εγώ ολόφωτο
λουλούδι
για να Μου ψάλλεις προσευχές κι
αγγελικό τραγούδι
Κι ενώ σε έπλασα Εγώ να ‘χεις
περίσσια χάρη,
ο σατανάς κατάφερε να ‘σαι ξερό
χορτάρι.
Σ’ έκανα τελειότερο απ’ το
καθένα πλάσμα,
μα εσύ απομακρύνθηκες κι άνοιξες
μέγα χάσμα.
Τη Λογική σου χάρισα και σου
‘δωσα αξία,
μα εσύ να ‘χεις σταμάτησες
Πνευματική υγεία.
Αφού σε ελευθέρωσα με σταυρική
θυσία
κι απ’ της δουλείας το ζυγό
ευρήκες σωτηρία,
ξανά υποδουλώθηκες σ’ αυτόν που
σε μισεί
και να σε κλείσει αιώνια στην
κόλαση ποθεί.
Μα αυτός που δίχως δισταγμό εσύ
ακολουθάς,
τις πλάνες εφευρέσεις του να
κάνεις εσύ ζητάς.
Θέλει να σε σφραγίσει αυτός με
ειδική σφραγίδα,
να χάσεις την παντοτινή του
Πλάστη σου μερίδα.
Σ’ έκανε μέσα στη ζωή το άγχος
να σε πνίγει
και η αβεβαιότητα λαβύρινθο εις
την ψυχή ν’ ανοίγει.
Ο θάνατος ξεχύθηκε, βυθίστηκε η
ειρήνη
κι ετούτη η γη εγέμισε βρωμιά
και σκοτοδίνη.
Μαζεύονται ασταμάτητα ψυχές μέσα
στον άδη
κι αιώνια παιδεύονται μες στο
φρικτό σκοτάδι.
Γιατί είναι απροετοίμαστες,
εφόδιο κανένα
για να σταθούνε στα δεξιά του
Λυτρωτή Ποιμένα.
Το έχεις υποτιμητικό να μπεις
στην εκκλησία
και να δοξάσεις τον Θεό, να
πάρεις ευλογία.
Το ‘εχεις υποτιμητικό να πεις τα
κρίμματά σου,
να λάβεις τη συγχώρηση, ν’
αγάλλεται η καρδιά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου