ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟ ΚΡΑΣΙ

Της προδοσίας το κρασί

επροτίμησαν να πιούνε,

αρνήθηκαν το αίμα Μου

και τώρα πολύ διψούνε.

 

Το σώμα Μου υποτίμησαν

πάρα πολλοί υιοί Μου,

το έδωσαν βορρά  εις τον εχθρό

κι επροκάλεσαν (άντλησαν) δίκαια την οργή Μου.

 

Θα παραμείνει ρακένδυτη

για πάντα η ψυχή τους,

γιατί στον πλάνο την επαραχώρησαν,

δεν Είμαι πλέον μαζί τους.

 

Έρημος έμεινε και καίγεται

από τους άνομους εχθρούς,

γιατί εγκρέμισαν

τους ηθικούς φραγμούς.

 

Στης απιστίας το βούρκο έπεσαν

και δεν μπορούν να βγούν,

επρόδωσαν τον Διδάσκαλο,

ήμαρτον δεν θα πουν.

 

Εσκοτίστηκε ο νους,

εμαύρισε η ψυχή τους,

εξέχασαν τον προορισμό

που είχαν στην ζωή τους.

 

Η νύχτα επροέκυψε,

εχάθηκε η ημέρα,

οι άνθρωποι εψυχράνθησαν,

αρνήθηκαν τον Πατέρα.

 

Την καταδίκη τους υπέγραψαν,

τους ώθησε της αθεΐας το ρεύμα

και πάνε στην απώλεια

τα παιδιά Μου ένα ένα.

 

Δεν θα ξαναγυρίσουνε,

η ανηφοριά μεγάλη

και η απιστία τους

στον Άδη θα τους βγάλει.

 

Μεγάλα θα είναι τα βάσανα

και οι αναστεναγμοί τους,

τα βάρη θα είναι δυσβάστακτα

που θα σέρνει η ψυχή τους.

 

Τον ουρανό δεν θα μπορούν

πάλι να ατενίσουν,

θα πέσουνε στην άβυσσο

κι εκεί πλέον θα ζήσουν.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΕ ΣΩΣΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ

Ποιος θα σε σώσει απ’ την φωτιά

όταν γύρω σου ανάψει

κι όταν γίνει πυρκαγιά

και κινδυνεύεις να σε κάψει;

 

Ποιός σε κίνδυνο θα μπει,

να θυσιαστεί για εσένα,

εάν δεν ενεργήσω Εγώ,

η Χάρις του Ποιμένα;

 

Επεμβαίνεις στη ζωή,

εσύ να την ρυθμίσεις,

με φονική ενέργεια

να την εξασφαλίσεις.

 

Βλάπτεις τότε την ψυχή,

βλάπτεις και το σώμα,

γιατί κάνεις το εμβόλιο

να ζήσεις στον αιώνα.

 

Περιφρονείς την δύναμη

που είναι ο Θεός σου

κι αναλαμβάνεις πλέον εσύ,

τέκνο, τον εαυτό σου.

                                                                      

Από Εμένα αποχωρίζεσαι,

τραβάς καινούργιο δρόμο,

δεν εφαρμόζεις του Θεού

κάθε εντολή και νόμο.

 

Φεύγεις απ’ τα χέρια Μου

και βαδίζεις μόνος,

θα έρθει η στιγμή

να γευθείς τον πόνο και τον τρόμο.

 

Επιπόλαια τον λόγον Μου

τον παίρνετε συνήθως,

χωρίς να αντιλαμβάνεστε

το βάθος και το ύψος.

 

Ούτε και την αξία του

δεν έχετε εννοήσει,

τ’ ακούτε και νομίζετε

πως είναι παραμύθι.

 

Τεχνητά υλικά μην βάζετε

τέκνα στον οργανισμό σας,

διότι καταστρέφετε την υγεία

που σας έδωσα ο Θεος σας.

 

Αυτοκτονείτε οικειοθελώς

εάν λάβετε το δηλητήριο των δαιμόνων,

φεύγετε μόνοι σας από Εμένα

και παίρνετε άλλον δρόμο.

 

Δεν σας υπέδειξα Εγώ

 να εμβολιαστείτε,

είναι τέχνασμα του πονηρού

και θα αφανιστείτε.

 

Όσοι δεν υπακούσετε

και το δηλητήριο δεχθείτε,

είσαστε υπεύθυνοι

για ό,τι θα υποστείτε.

 

Δεν θα χάσετε παράκαιρα

τη ζωή μόνον την πρόχειρη στη γη,

αλλά θα χάσετε και την αιώνια

γι αυτή την παρακοή.

ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ

 

Της ιεραρχίας το ολίσθημα

ήταν ανεπίτρεπτο,

φίλαυτοι εγίνανε,

δίχως πίστη και οίκτο.

 

Δεν ελυπήθηκαν το ποίμνιο

που υπόδειγμα τους είχε εις την γη,

να το παρασύρουν

να εμβολιαστεί.

 

Με εμβόλιο σατανικό

την πλάση Μου να αρρωστήσουν,

επουλήθηκαν κι αυτοί,

στην κόλαση θα ζήσουν.

 

Δια την πρόχειρη ζωή

 έχασαν την αιώνια

και θα τους ρίξει ο δαίμονας

μέσα στα καταχθόνια.

 

Έφυγαν από Εμένα

όπως κι ο Ιούδας

κι αυτοί θα καταλήξουνε

στο στόμα της αρκούδας.

 

Με τον δαίμονα εσυμπράξανε,

έγιναν συνεταίροι,

χρήμα και θέσεις επήρανε,

 αλλά έσβησαν σαν της αυγής αστέρι.

 

Σκοτεινή έμεινε η ψυχή

της ιεραρχίας,

έπαψαν πλέον να ζουν,

ενεκρώθηκαν, έγιναν βορά εις τα θηρία.

 

Όσοι στήλοι εστάθηκαν

της ορθοδοξίας,

θα είναι φώτα άσβηστα

στην παληγγενεσία.

 

Όσοι αρνήθηκαν τον Χριστό

κι επροσκύνησαν τον σουλτάνο,

εχάσανε αυτόματα την ιεροσύνη

και το Πνεύμα το Άγιο.

 

Είναι τώρα κενοί

ως κύμβαλον αλαλάζον

κι έναν έναν απ’ το Ναό,

παιδιά Μου, θα τους βγάζω.

 

Οι πιστοί θα μείνουνε

γιατί έχουν Άγιο Πνεύμα,

που τους διαπερνά συνεχώς

ως Άγιον Θείον ρεύμα.

 

Ρέει ο Παράκλητος

μέσα στην ψυχή τους

και τους κρατάει όρθιους

στο λόγο του Κριτή τους.

 

 Οι προδότες σαν φλύδες καρυδιού

θα πλέουν στο κύμα της αθεϊας

κι όσο θα ζήσουν εις την γη,

θα έχουν ερινύες.

 

Θα έχουν τόσο σκοτιστεί

που δεν θα Με θυμούνται,

θα είναι τόσο απαθείς,

ακριβώς σαν να κοιμούνται.