Ήδη φυσάει δυνατός άνεμος
Του οικουμενισμού,
Και θέλει να σαλέψει
Την πίστη κάθε ορθόδοξου χριστιανού.
Θέλει να ξεθεμελιώσει την αγάπη
Μέσα από την ψυχή,
Κάθε δικού μου παιδιού
Και την εμπιστοσύνη που διατηρεί.
Στης αιρέσεως το δίχτυ
Θέλει να σας ρίξει,
Και από την ορθοδοξία
Να σας αποτραβήξει.
Να θολώσει στο μυαλό σας
Την μοναδική αλήθεια,
Και τον θρόνο Μου να γκρεμίσει
Που εστήσατε στα στήθια.
Τον Ναό να βεβηλώσει
Του Αγίου Πνεύματος,
Που είναι το δικό σας σώμα
Και εξαγιάζεται δια του δικού Μου αίματος.
Ψυχές θέλει να αποσπάσει
Από την Θεία Μου αγκαλιά,
Και να τις παραδώσει
Στα λυσσώδη αιρετικά σκυλιά.
Προσέξατε γιατί οι ποιμένες
Έβγαλαν την κάπα τους,
Και έγιναν τώρα λύκοι
Για τα κοπάδια τους.
Δεν έχετε ποιμένας
Παρά μόνο λιγοστούς,
Οι περισσότεροι έχουν πέσει
Και δεν βλέπουν ουρανούς.
Είσαστε το ποίμνιο μου
Τώρα πλέον χωρίς βοσκούς,
Έχετε μόνον Εμένα
Αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Όμως μην μετακινηθείτε
Απ’ την θέση την σωστή,
Στον ουρανό το βλέμμα ρίξτε
Και παραμείνατε ορθοί.
Τα θαυμάσια θα δείτε
Γιατί Εγώ σας κυβερνώ,
Τις ψυχές σας Έχω δώσει
Και ιδιοκτήτης είμαι Εγώ.
Τα πάντα θα αντικαταστήσω
Και μάλιστα και σύντομα,
Γιατί οι ιερωμένοι
Εξέπεσαν ασύδοτα.
Θα αποτοιχιστείτε από την αίρεση
Και θα παραμείνετε ακέραιοι,
Στο παλιό ημερολόγιο θα συναριθμιστείτε
Και θα σας δίνω Εγώ να φάτε και να πιείτε.
Εγώ ο ποιμήν ο λογικός
Θα σας κατευθύνω,
Το φαγητό και το ένδυμα
Εγώ θα σας το δίνω.
Θα τους αφήσετε μόνους τους
Ποίμνιο δεν θα έχουν,
Γιατί σκληρά Με πρόδωσαν
Χρήματα για να παίρνουν.
Έγιναν οι περισσότεροι
Για Εμένα αρνητές,
Δίχως πίστη και Χριστό
Είναι άδειες οι ψυχές.
Εξέπεσαν με γδούπο
Και βρίσκονται μπρούμυτα,
Την πλάτη έστρεψαν σε Μένα
Και τα βασανιστήρια τους θα είναι ανείπωτα.
Θα πέσει η οργή Μου
Επί των κεφαλών των προδοτών,
Αλλά και το Πνεύμα το Άγιο
Επί των κεφαλών των πιστών παιδιών.
