Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Βγάζω κραυγή για να ακουστεί
Σ΄ όλη την οικουμένη
Ν΄ ακούσουν οι ασύνετοι
Και οι πεπλανημένοι

Βγάζω φωνή για να ακουστεί
στα πέρατα να φθάσει
τ΄ απολωλότα πρόβατα
όλα να τα προφθάσει

βγάζω κραυγή από καρδιάς
και έχω μεγάλο πόνο
να ακούσετε τα λόγια μου
τούτο θέλω μόνον

Είναι η φωνή μου μητρική
Και τα βουνά σκιρτούν
Και οι άγγελοι του ουρανού
Γι΄ αυτή τη γη θρηνούν

Βγάζω φωνή στην αστραπή
Στη μαύρη καταιγίδα
Σημεία να ποιήσουνε
Πριν να χαθεί η ελπίδα

Βγάζω φωνή στον άνεμο
Να τρέξει να σας προφθάσει
Τώρα που έχετε καιρό
Και πριν το τέλος φθάσει

Αέρας για να σηκωθεί
Το φόβο για να δείτε
Το δρόμο της απώλειας
Να αφήσετε να σωθείτε

Βγάζω φωνή στο πέλαγος
Το κύμα να σηκώσει
Και εις τον δρόμο ό,τι βρει
Όλα να τα σαρώσει

Να δείτε να πιστέψετε
Πως θέλω το καλό σας
Και σας προειδοποιώ
Να διώξετε τον εχθρό σας

Βγάζω φωνή κάτω στη γη
Να σχίσει να ραγίσει
Για να την δει ο άνθρωπος
Ίσως με αναγνωρίσει

Πως είμαι η παντάνασσα
Και του Θεού μητέρα
Και πάψει να με βλασφημεί
Και νύχτα και ημέρα

Η γη τρέμει στα πόδια σας
Και ξέγνοιαστα κοιμάστε
Θα έρθει καιρός τα λόγια μου
Όμως να τα θυμάστε

Τρώτε και πίνετε καλά
Κοιμάστε μακαρίως
Ουαί όμως και αλίμονο
Θα χτυπηθείτε αγρίως

Κραυγάζω και όλα τα πουλιά
Κρύβονται φοβισμένα
Γιατί με αναγνωρίζουνε
Ως Παναγιά Παρθένα

Και μόνο τούτη τη φωνή
Εσείς περιφρονείτε
Τα λόγια μου ειρωνεύεστε
Στην αμαρτία ζείτε

Ακούστε τούτες τις κραυγές
Που για εσάς κραυγάζω
Και με πικρό παράπονο
Κλαίω και αναστενάζω

Κραυγάζω κλαίω και θρηνώ
Για το κατάντημά σας
Συνέλθετε και στρέψατε
Τα άνομα βήματά σας

Εγώ κραυγάζω εις την γη
Στον ήλιο στο φεγγάρι
Σημεία να σας δώσουν
Για την δική μου χάρη

Να δείτε να πιστέψετε
Μια μάνα που πονάει
Και στέλνει τα άγια λόγια της
Τον κόσμο να ξυπνάει

Από την πλάνη που πέσατε
Θέλω να σας σώσω
Την απολύτρωση ψυχής
Να σας μεταδώσω

Φωνάζω προσκλητήριο
Σε αγγέλους και αρχαγγέλους
Να τρέξουν να προφθάσουνε
Όλους τους πλανεμένους

Τους πλάνεψαν τα υλικά
Τα ψυχικά ξεχνούνε
Και μέσα στα ανομήματα
Συνέχεια όλοι ζούνε

Θα έρθει ώρα κρίσεως
Ρητώς και αναμφιβόλως
Θα με ζητάς μα θα είναι αργά
Τότε θα είσαι μόνος

Τώρα μαζί σου βρίσκομαι
Θέληση περιμένω
Και από στιγμή και σε λεπτό
Να έρθεις κοντά προσμένω

Όταν εσύ θα με ζητάς
Θα είμαι μακριά σου
Στα δεξιά του Ιησού
Δεν θ΄ ειμαι πια κοντά σου

Κραυγάζω τώρα και πονώ
Τότε θα χω γαλήνη
Γιατί ο Υιός μου και Θεός
Αυτός θα διευθύνει

Τώρα μου δίνει άδεια
Πράξεων και λόγου
Και παρατείνει την οργή
Επ ΄ αορίστου χρόνου

Μην επαναπαύεστε
Πως έχετε καιρό
Και της φωνής προσέξατε
Το νόημα το παραβολικό

Πιστέψατε στα λόγια μου
Στις θειες νουθεσίες
Θέλω απο εσάς υπακοή
Θέλω και θυσίες

Πριν γίνει ο καθαρισμός
Πολλά δεινά θα δείτε
Μα θέλω εγκαρτέρηση
Και να μην πτοηθείτε

Κραυγάζω για να ακούσουν
Με μάτια δακρυσμένα
Κοιτάζω εγώ αόρατα
Αυτά τα πλανεμένα

Ούτε που ξέρουν που τραβούν
Και τα πονάει η ψυχή μου
Εάν μου ήταν δυνατόν
Θα έδινα τη ζωή μου

Για να τα σώσω από τον εχθρό
Το φοβερό σκοτάδι
Δεν νιώθουν που βαδίζουν
Και τρέχουν εις στον άδη

Σκίσε φωνή μου τα βουνά
Στα δάση να θρηνήσεις
Και αυτά τα άγρια θεριά
Ακόμη να ξυπνήσεις


Να δώσουν δείγματα και αυτά
Ότι Θεός υπάρχει
Να πούνε δόξα στο Θεό
Οι άνθρωποι στη πλάση

Ένα θεός τους κυβερνά
Γιατί να αποφεύγουν
Τις θειες του τις εντολές
Και στην απώλεια τρέχουν

Φθάσε κραυγή μου στην ψυχή
Άνοιξε διανοίας
Για να διαβάζουν να ποιούν
Τας συμβουλάς τας θειας

Κλαίει η ψυχή τους και θρηνεί
Στο άθλιο το σώμα
Και δεν μπορούν να νιώσουν
Ούτε Θεό ακόμα

Ξύπνησε τη συνείδηση
Να ακούσουν τη φωνή μου
Και να γυρίσουν με χαρά
Να βρίσκονται μαζί μου

Αυτή η κραυγή μου εύχομαι
Να μπει μες την ψυχή σας
Και να αλλάξει ριζικά
Ολόκληρη τη ζωή σας.