ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΘΕΟ

Ω Θεέ της ευσπλαχνίας, ω Θεέ της θαλπωρής,

 ω Θεέ των δωρημάτων, της αιώνιας ζωής.

Στέλνεις φως, θείες ακτίνες και φωτίζεις τις ψυχές,

 τον καθένα ανακουφίζεις και μας κλείνεις τις πληγές.

Τις πληγές που έχει ανοίξει ο τρισάθλιος με οργή

και ποτίζει με φαρμάκι κι αμαρτία την ψυχή.

Ποιός μπορει να αμφισβητήσει τ’ απεριόριστα αγαθά

που σκορπάς μες στη ζωή μας, Επουράνιε Βασιλιά.

Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει για τα τόσα θαύματά Σου,

 που συμβαίνουν, Κύριέ μου, σ’ όλα τα πιστά παιδιά Σου.

Μα και στους απίστους δίνεις τη μεγάλη ευκαιρία,

να απαλλαγούν για πάντα από τ’ άγρια θηρία.

Με στοργή τους πλησιάζεις και σαν στοργικός Πατέρας

θέλεις να τους απαλλάξεις από της βρωμιάς το τέρας.

Ω ψυχής μου η ελπίδα, ω ζωής μου θείο φως,

 ω γλυκύτατό μου έαρ και δικός μου Αρχηγός.

Που να βρω λόγια και ήχο να Σου ψάλλω ‘’ευχαριστώ’’;

Με τι χείλη Βασιλιά μου να Σου πω πως σ’ αγαπώ;

Αφού είμαι μολυσμένος από κάθε αμαρτία,

 πώς Εσένα ν’ αντικρύσω, Ζωοδότη μου, Μεσσία;

Ο εχθρός με κυνηγάει και γυρεύει ευκαιρία

να κλειστώ στη φυλακή του, στην αιώνια τιμωρία.

Τα πλοκάμια του απλώνει, σαν οχιά ρίχνειι φαρμάκι,

στην ψυχή θέλει να μπήξει το δικό του το καμάκι.

Με οργή τα δόντια τρίζει και ποθεί τη συμφορά μου,

 μα εγώ σ’ Εσέ ελπίζω, Κύριε και Βασιλιά μου.

Μην αφήσεις να χλευάσει στη δική μου αδυναμία

 κι απροστάτευτο μ’ αφήσεις στη δική του τρικυμία.

Δώσε δύναμη και θάρρος, στείλε φως απ’ το δικό Σου,

 για να βλέπει να βαδίζει ο αμαρτωλός υιός Σου.

Συ μας έδωσες το θάρρος να Σου κρούουμε τη θύρα

κι από ‘Σένα να ζητάμε της ψυχής μας το Σωτήρα.

Συ μας είπες πως θα είσαι πάντοτε εις το πλευρό μας

και θα εξουδετερώνεις βέλη που ‘ρχονται απ’ τον εχθρό μας.

Γι αυτό έλαβα το θάρρος, Κύριε, και προχωρώ

προς τη θεϊκή Σου θύρα και με πόνο Σου χτυπώ.

Σου ζητάω προστασία, Σου ζητάω απαλλαγή

απ’ τα δίχτυα του διαβόλου που εκδικείται την ψυχή.

Άκουσε την προσευχή μου, δωσ’ μου δύναμη και φως,

 για να φύγει μακριά μου ο τρισάθλιος εχθρός.

Είναι άρχων εις το σκότος και το φως δεν το αντέχει,

 γι αυτό και εις το βασίλειό του τρομερό σκοτάδι έχει.

Απ’ το θεϊκό Σου θρόνο στείλε τα άγια δώρα

και πολίτη αξίωσέ με στην πνευματική Σου χώρα,

Που υμνούν και Σε δοξάζουν, πάντες προς Εσένα ψάλλουν

τον Δημιουργό Θεό τους,  πάντες χαίρουν κι αγάλλουν.

Κάνε να Σε ομολογήσω, κάνε με να Σε υμνώ

και τους θεϊκούς Σου νόμους μέχρι τέλους να τηρώ.

Κάνε με να μη λυγίσω στη ζωή ό,τι κι αν δω

 και να μην ολιγοπιστήσω προς Εσένα το Θεό.

Να βαδίζω εγώ με θάρρος στης ζωής τον γολγοθά

κι από εσέ να λάβω της ζωής τα αγαθά,

που ‘χεις, Κύριε, ετοιμάσει για το κάθε Σου παιδί,

που είναι σε Εσέ δοσμένο, την Τριαδική Αρχή.

Μη Θεέ μου λησμονήσεις εμένα τ’ αμαρτωλό Σου πλάσμα,

 μην τυχόν και με χωρίσει από Εσέ το μαύρο χάσμα.

Συ που διά με εχλευάσθεις κι ανέβεις στο Σταυρό,

 με το αίμα Σου να φέρεις στην ψυχή μου τον σωσμό.

Κάνε διά του ελέους του δικού Σου ν’ αποκτήσω

τη ζωή την αιωνία και μαζί Σου να συζήσω.

Ω Τριάδα μου Αγία, ω Τρισήλιε Θεέ,

 δέξου με στη Βασιλεία, ω Αιώνιε Πλαστουργέ,

να υμνώ, να Σε δοξάζω μα τα άλλα τα παιδιά Σου

 και να χαίρομαι αιωνίως θησαυρούς στην αγκαλιά Σου.