Ποιος ύμνος δύναται Εσέ Παρθένα να υμνήσει
και ποιο στολίδι ημπορεί Εσένα να στολίσει;
Ποιος τώρα δύναται Αγνή τα Άγια Σου μεγαλεία
να διηγείται Πάνσεμνη, Μητέρα Παναγία;
Ποιο χέρι δύναται για Σε να γράψει τα θαύματά Σου,
όπου ποιείς κάθε στιγμή με αγάπη στα παιδιά Σου;
Ποια χείλη Μεγαλόχαρη μπορούνε να ψελλίσουν
το Όνομά Σου τ’ Άγιο και τα μάτια να μη δακρύσουν;
Ποιο δημιούργημα μπορεί τη χάρη Σου να φτάσει
και του εχθρού τις συμφορές, Δέσποινα, να προφτάσει;
Τα πάντα υποτάσσονται με σεβασμό σ’ εσένα
γιατί είσαι Μάνα του Θεού κι Άγιου μας Ποιμένα.
Εσύ είσαι όπου μπόρεσες Θεό στη γη να φέρεις,
θανατηφόρο χτύπημα σε εχθρό να καταφέρεις.
Εσύ είσαι όπου δέχτηκες στα σπλάχνα Σου τα θεία,
Ιησού Χριστόν, Μέγαν Θεόν κι ανοίχθει Βασιλεία.
Εσύ είσαι όπου στέκεσαι κοντά στον χριστιανό
και πολεμάς τον ύπουλο κι άσπονδο εχθρό.
Εσύ είσαι η Μεσίτρια, η μόνη σωτηρία,
η λύτρωση των χριστιανών απ’ τ’ άγρια θηρία.
Εσύ είσαι καταφύγιο που οι ψυχές μπορούνε
τη λύτρωση και τη χαρά τη θεϊκή να βρούνε.
Εσύ είσαι το στερέωμα, το πιο λαμπρό αστέρι,
που γέννησε τον Ήλιο, ζωή για να μας φέρει.
Στα σπλάχνα Σου στερέωσες τον Ποιητήν των πάντων,
τον στερεώσαντα τη γη εν μέσω των υδάτων.
Ποιος νους μπορεί Πανθαύμαστη να κατανοήσει
θείο βλαστάρι αχώρητο στη μήτρα Σου ν’ ανθίσει;
Έλα γλυκιά μας θαλπωρή, Μητέρα Ευλογημένη,
εις την ψυχή το φάρμακο ρίξε την πληγωμένη.
Την ταλαιπώρησα πολύ μ’ αυτήν την αμαρτία,
την μαύρισα κι αιμορραγεί γλυκιά μου Παναγία.
Μα έχω Μεγαλόχαρη σανίδα σωτηρίας,
Εσέ, το καύχημα Θεού, Τριάδος
της Αγίας.
Φύλαξέ με απ’ τον εχθρό και πρέσβευε, Παρθένα,
στον Γεννηθέντα από Σε, Χριστόν, τον Μέγα Ποιμένα.
Να ρίξει έλεος σε με και να με συγχωρήσει
και για τις αμαρτίες μου έλεος να μου χορηγήσει.
Μα σαν ελέους Αρχηγός, αγάπης, ευσπλαχνίας,
να μου χαρίσει τ’ αγαθά της Άγιας Βασιλείας.
Να Τον υμνώ παντοτινά με τα πιστά παιδιά Του,
να βρίσκομαι αιώνια στην
πατρικλη αγκαλιά Το.
Είθε Μητέρα σπλαχνική, Μητέρα Παναγία,
διά των θείων Σου πρεσβειών να μπω στη Βασιλεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου