ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΙΣΗ

Θα έρθει κάποια μέρα που μέλλει να κριθεί,

δια της αμαρτίας του μέλλει να πληρωθεί.

Θα δούμε ζώντες και νεκροί, άπαντες τον Μεσσία,

 σ’ άλλους να δίνει τη ζωή και σ’ άλλους τιμωρία.

Τότε θα προπορεύεται ο Τίμιος Σταυρός

και θα ακολουθάει Αγγελικός στρατός.

Τότε βιβλία ανοίγονται και λάμπει η Αλήθεια,

που οι μωροί και οι τυφλοί θεωρούν παραμύθια.

Τότε οι Δίκαιοι κι Αγνοί θα λάμπουν σαν αστέρια

 κι οι άπιστοι όλοι θα κλειστούν σε σκοτεινά λημέρια.

Εκεί θα βασανίζονται αιώνια απ’ τον εχθρό τους,

 διότι δεν επίστεψαν Αυτόν, τον Πλάστη και Θεό τους.

Τότε θα δεις, ω άνθρωπε, Θεός εάν υπάρχει,

 ποιος τον κόσμο έφτιαξε και εις τα πάντα άρχει.

Δίπλα στον Παντοκράτορα θα στέκει η Παναγία,

 η Πλατυτέρα Ουρανών, της πλάσεως Κυρία.

Αυτήν που στόματα φθαρτά απαίσια την βρίζουν,

 πόρνη την ονομάζουνε και σαν θεριά μουγκρίζουν.

Αυτή θα αντικρύσουνε, θα κλαίνε πικραμένοι

 για όσα είπανε γι Αυτή, θα είναι ματανιωμένοι.

Γιατί θα δούνε πως για μας θα είναι Μεσίτριά μας

 και θα πρεσβεύει στο Χριστό, το Μέγα Βασιλία μας.

Και τα δικά Της τα παιδιά, που ήτανε κοντά Της,

 θα τα δεχτει εις τη γλυκιά, τη μητρική αγκαλιά Της.

Είναι Μητέρα στοργική και πάντα μεσιτεύει,

να μετανοούν οι άπιστοι απ’ τον Θεό γυρεύει.

Γι αυτό σταμάτα βλάσφημε πλέον να την υβρίζεις,

 αλλά με ύμνους και ψαλμούς εσύ να Την στολίζεις.