ΕΠΙΘΥΜΩ ΠΑΡΘΕΝΑ ΜΟΥ ΤΗ ΘΕΙΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΟΥ

Επιθυμώ Παρθένα μου το φως, τα μεγαλεία,

όπου προσφέρει ο Θεός με την Αυτού σοφία.

Επιθυμώ, επιθυμώ του Παραδείσου τ’ άνθη

 και την αλήθεια ν’ αγαπώ και να μισώ τα πάθη.

Επιθυμώ κελάιδημα και θεία αμβροσία

κι ακούραστα να υμνολογώ Τριάδα την Αγία.

Επιθυμώ Παρθένα μου Αγγέλων μελωδία,

όταν το ‘’Αλληλούια’’ ψάλλουν εις το Μεσσία.

Επιθυμώ αστείρευτο ύδωρ να πιω Κυρία,

απ’ την πηγή τη ρέουσα αφθόνως, Παναγία.

Επιθυμώ το μύρο Σου, τ’ άρωμα που σκορπίζεις

 και τη γαλήνη της ψυχής σ’ όλους μας τη χαρίζεις.

Επιθυμώ τις σάλπιγγες όταν καλούν Αγγέλους

στον Ύμνο τον Τριαδικό, Δυνάμεις κι Αρχαγγέλους.

Επιθυμώ να εργαστώ, τα τάλαντα ν’ αυξήσω

κι εμπρός του Δίκαιου Κριτή τα έργα μου ν’ αφήσω.

Εις τον Νυμφίο μου Χριστό, το Μέγα Ζωοδότη,

τη γλυκητάτη θαλπωρή, της ψυχής μου το Φωτοδότη

τον θείον έρωτα κι αγνό, Εσταυρωμένη Αγάπη,

της ταπεινώσεως Αρχηγό που σβήνει την απάτη.

Μα πώς Παρθένα μου Αγνή αυτά να αποκτήσω;

Πώς την εικόνα του Χριστού εγώ να αντικρύσω;

Με τι κουράγιο να Του πω τις τόσες αμαρτίες,

 τα τάσα παραπτώματα, τις τόσες αδικίες;

Μα μες στη σκέψη μου αυτή και μες την ταραχή μου

 γυρνώ προς την εικόνα Σου, Μητέρα ευσπλαχνική μου,

με δακρυσμένους οφθαλμούς κοιτώ το πρόσωπό Σου,

ζητώ τη μεσιτεία Σου προς τον Γλυκήν Υιόν Σου.

Κυρία μου ευσπλαχνική ζητώ τη σωτηρία,

ζητώ Ζωή απ’ το Χριστό κι Ουράνια Βασιλεία.

Εσύ που εισακούγεσαι σαν Μάνα του Κυρίου,

κάνε η ψυχή μου να δεχθει τη χάρη του Νυμφίου.