ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΕΣΥ ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Η μεγάλη Σου αγάπη, η μεγάλη Σου στοργή

και το μέγα έλεός Σου σε κατέβασε στη γη,

 βλέποντας το ομοίωμά Σου, πλάσμα Σου τ’ αγαπητό,

λάθος δρόμο να ‘χει πάρει ακολουθώντας τον εχθρό.

Βλέποντας να υποφέρει, βλέποντας να αιμορραγεί,

απ’ την πλάνη του διαβόλου να νεκρώνεται η ψυχή,

θέλοντας να τον γεμίσεις με ζωή, χαρά και φως,

για το πλάσμα των χειρών Σου έγινες δούλος, ο Θεός.

Πόσο έχεις αγαπήσει την εικόνα Σου Θεέ μου,

ως και στο Σταυρό ανέβεις, να σωθεί, Δημιουργέ μου.

Άφησες τιμές και θρόνο κι απ’ τους κόλπους του Πατρός Σου

εκατέβεις, ενσαρκώθεις, να σωθεί το απολωλός Σου.

Επερπάτησες κοντά του, άκουσε διδασκαλία,

του εγνώρισες τον Πλάστη, την Τριάδα την Αγία.

Νόμους άφησες να πράττει, να νικήσει τον εχθρό του

 κι αιώνια να ζήσει με Εσένα το Θεό του.

Του εγνώρισες το δρόμο πως να ανεβεί ψηλά,

πως Εσέ να συναντήσει, τον Θεό και Βασιλιά.

Του προσέφερες, Χριστέ μου, με αγάπη αληθινή,

 της ψυχής τη σωτηρία, την αιώνια ζωή.

Έγινες Εσύ το θύμα κι εσφάγεις σαν αρνίο,

 ν’ απαλλάξεις το παιδί Σου απ’ το πλάνο το θηρίο.

Γκρέμισες Εσύ το τείχος του πανούργου σατανά,

που κρατούσε από τον Πλάστη το παιδί Του μακριά.

Αλλά να που πάλι ήρθε ο κατήφορος στο πλάσμα

 κι ανοίχτηκε και πάλι απ’ τον εωσφόρο χάσμα.

Πάλι έριξε, Χριστέ μου, δηλητήριο στην ψυχή μας,

 θέλει για να μας χωρίσει από Σε το Λυτρωτή μας.

Μην του επιτρέψεις Θεέ μου, κάνε να απαλλαγεί,

απ’ τα δίχτυα του διαβόλου η ψυχή μας να σωθεί.

Να ανέβει απαλλαγμένη από κάθε τι σαπρό

 κι αιώνια να συζήσει με Εσένα το Θεό.

Από Εσέ Χριστέ ν’ ακούσει, το Μεγάλο Βασιλιά,

 «Δεύτε οι Ευλογημένοι στου Πατρός μου τ’ αγαθά»...

«Εβαδίσατε το δρόμο που σας άνοιξα Εγώ,

λάβετε ζωή και δώρα απ’ τον Ύψιστο Θεό».