ΥΜΝΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ

Μεγάλυνον ψυχή μου τον Υπερένδοξο,

τον εν σαρκί τεχθέντα, Χριστόν Εσταυρομένον,

Υιόν Θεού και Λόγον, της πλάσεως τον Κτίστη,

 έλα ψυχή να ψάλλεις το «δόξα εν Υψίστοις».

Έλα μετά των μάγων κι εσύ να γονατίσεις,

 τα δώρα να προσφέρεις και ήμαρτον να ζητήσεις.

Έλα να ανασάνεις πνευματικόν αέρα,

κι εσύ να ξεχωρίζεις στη μολυσμένη σφαίρα.

Κλείσε ψυχή τον δρόμο στον πλάνο εωσφόρο,

είναι ο Χριστός που δίνει αγάπη ως δώρο.

Έλα ψυχή να νιώσεις Θεού την παρουσία,

όπου εκαταδέχθει να λάβει την πτωχεία.

Και του Αδάμ την πτώση από την αμαρτία

πάλι να ανορθώσει, να δώσει σωτηρία.

Καθάρισε ψυχή μου το ρύπος της στολής σου

κι απόφυγε αιωνίως το σκότος της αβύσσου.

Μεγάλυνον ψυχή μου Σταυρόν τον Ζωηφόρον,

που νέκρωσε για πάντα εχθρόν τον εωσφόρον.

Μεγάλυνον και χαίρου και δώσε ευχαριστία

εις την Γλυκιά μας Μάνα, των πάντων την Κυρία.

Στην άμεμπτον Παναγία που Γαβριήλ εστάλη

 με σεβασμό και δέος «χαίρε Παρθένε» ψάλλει.

Μεγάλυνον ψυχή μου τον μέγα Ιωάννη,

 τον Πρόδρομο Κυρίου, νικήσατε την πλάνη.

Μεγάλυνον ψυχή μου Φωστήρων δωδεκάδα,

 αυτούς που πρώτοι άναψαν της πίστεως τη δάδα.

Σ’ Αγγέλων κι Αρχαγγέλων τις ουράνιες δυνάμεις

μετά των Αγίων ύμνους κι εσύ να ψάλλεις.

Τους οφθαλμούς ψυχή μου άνοιξε ν’ αντικρύσεις

τον Μέγα σου Νυμφίο και να ομολογήσεις.

Μεγάλυνον κι έχε κατά Χριστόν αξία

και κράτησε αμόλυντη τη γνήσια Ορθοδοξία.

Να πολεμάς με θάρρος όλες τις αιρέσεις

 και πάντα να αντιστέκεσαι εις τις διαιρέσεις.

Πάρε Σταυρό στο χέρι κι άναψε τη λαμπάδα

κι έλα να γνωρίσεις της χάριτος τη λιακάδα.

Να φύγει ο χειμώνας κι εσύ ψυχή ν’ ανθίσεις

σαν ρόδο Παραδείσου εσύ να μοσχοβολίσεις.

Να λάβεις τη σφραγίδα Απόστολος να γίνεις,

να γίνεις  μεταδότης ουράνιας σαγήνης.