Τετάρτη 17 Ιουλίου 2019

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟ ΓΑΒΡΙΗΛ


Αρχάγγελος και Στρατηγός των Άνω Στρατευμάτων
και Τρισυπόστατης Αρχής, θεότητος ταγμάτων.
Είσαι Αρχαγγέλων Καλλονή και τραύμα των δαιμόνων,
όπου ψυχές έκλεισαν στον Άδη προ αιώνων.
Είσαι του Παντοκράτορα Θεού αγγελιοφόρος,
με το δικό Σου μήνυμα νεκρώθει ο εωσφόρος.
Εσύ Αρχάγγελε Γαβριήλ μπρός στην Παρθένο εστάθης
 και από τη θεία ομορφιά που αντίκρύσες εκάμφθεις.
Εσύ Αρχάγγελε Γαβριήλ προς την Παρθένο εστάλης,
 χαιρετισμό κι εγκώμια με σεβασμό Της ψάλλεις.
Από εσένα άκουσε η Γλυκυτάτη Κόρη
ασπόρως πως θα γεννηθεί από Αυτήν αγόρι.
Από Εσένα άκουσε Θεόν πως θα γεννήσει,
από ζωή κι από χαρά τον κόσμο να γεμίσει.
Το Ευαγγέλιο της χαράς στη γη εσύ κομίζεις
και τη Μητέρα του Θεού με λόγια Την στολίζεις.
Εσύ αναγγέλεις με χαρά της Δόξης τον Νυμφίο,
που απ’ Αυτόν θα νικηθεί της πλάνης το θηρίο.
Εσύ είπες πως θα λάβει γιό ο γέρων Ζαχαρίας,
να ετοιμάσει την οδό να έρθει ο Μεσσίας.
Συ Γαβριήλ πανθαύμαστε, μεγάλη χάρη έχεις,
σε κάθε δυσκολία μας μ’ αγάπη συ προστρέχεις.
Τρέχεις στη δυστυχία μας, την πτώση ανορθώνεις
και με συμπόνια Αρχάγγελε την ψυχή ζυγώνεις.
Κι απ’ τον πανούργο τον εχθρο γλυτώνεις τον καθένα
και μεσιτεύεις στον Χριστό, τον Άγιο Ποιμένα.
Πολλά μεγαλουργήματα, πολλά τα θαύματά Σου,
όπου ποιείς  στον κόσμο αυτό, σε όλα τα παιδιά Σου.
Όποιος πιστά επικαλεστεί το Άγιο όνομά σου,
λαμβάνει από εσένανε βοήθεια δικιά σου.
Συ Γαβριήλ Αρχάγγελε, μ’ όλους τους Αρχαγγέλους,
με τις Δυνάμεις τ’ ουρανού, Αγίους κι Αγγέλους,
πιστοί φρουροί στεκόσαστε εις την Δημιουργία,
υμνώντας και δοξάντας Τριάδα την Αγία.
Ακαταπαύστως στέλνετε το «δόξα» κι «αλληλούια»
στον Τρισυπόστατο Θεό, γιατί είστε Αγγελούδια.
Σε κάθε σου προσκύνημα τρέχουμε και ζητάμε
απαλλαγή απ’ τον εχθρό γιατί πολύ πονάμε.
Από τα βέλη που πετά, βέλη πυρωμένα,
που την ψυχή πληγώνουμε, φαρμάκι ποτισμένα.
Εσύ που έχεις Γαβριήλ μεγάλη παρρησία
κι έλαβες απ’ τον Θεό μεγάλη εξουσία,
 σε κάθε απίθεση του εχθρού ασπίδα εσύ να μπαίνεις
 και τη γαλήνη της ψυχής Αρχάγγελε να φέρνεις.
Βλέποντας σε ο αρχέκακος, από κακία βράζει,
 σαν λέων οριώμενος, αφρίζει και φωνάζει.
Γιατί αυτός ημπόρεσε με την πονηριά του,
 η Εύα να ξεγελαστεί, να πάει στη μεριά του.
Μα συ το «χαίρε» φώναξες στην άμεμπτο Μαρία,
τη μόνη Αειπάρθενο, της πλάσεως Κυρία.
Εκείνος με το μίσος του έφερε δυστυχία,
μα συ με τον χαιρετισμό σκόρπισες ευτυχία.
Εκείνος άδη άνοιξε και θάνατο φρικτό,
εσύ ευαγγέλιο ζωής φέρνεις απ’ τον Θεό.
Γι αυτό Αρχάγγελε Γαβριήλ μισεί το όνομά σου
 που στέκεις κι υπηρετείς πιστα το βασιλιά σου.
Τον Παντοδύναμο Θεό, ζωής τον Βασιλέα,
τον Αρχηγό και Κύριο, τον Μέγα Αρχιερέα.
Συ Γαβριήλ Αρχάγγελε πρέσβευε να σωθούμε,
επιστροφή εις τον Θεό όλοι μας να ποθούμε.
Ν’ απαλλαγούμε απ’ τον εχθρό, το μισητό θηρίο
και ν’ απολαύσουμε κι εμείς το Θείο Μεγαλείο.
Μετά του Πλάστου μας Θεού, Αρχάγγελε να ζούμε
κι αιωνίως με χαρά όλοι να Τον υμνούμε.
Άκουσε Γαβριήλ Αρχάγγελε αυτή την προσευχή μας,
 να κατοικήσουμε πρέσβευε μετά του Λυτρωτή μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου