ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Δίπλα στ’ αγριολούλουδα, στα χόρτα, στις τσουκνίδες,

φύτρωσες θεία Άμπελος σκορπώντας φως κι ελπίδες.

Άπλωσες τα κλωνάρια Σου τα ανθοστολισμένα

και σκέπασες και μάζεψες τα πρόβατα ένα-ένα.

Μες τις αιρέσεις, τη βρωμιά, την ειδωλολατρεία,

ορθώνεσαι σεβάσμια, σεπτή ορθοδοξία.

Στην πλάνη αντιστέκεσαι, χτυπάς την αμαρτία,

στολίζεις κι ευδοκιμείς  Χριστού την εκκλησία.

Ο σατανάς ορύεται, με μίσος σε χτυπάει,

να φύγεις από τους πιστούς ο άθλιος ζητάει.

Τελεία δεν αφαίρεσες, ούτε κόμμα απ’ τους νόμους,

γι αυτό όποιοι σ’ ακολουθούν τους κάνει κληρονόμους

της Βασιλεία ςτου Θεού στα θεία μεγαλεία,

μακράν από τους δαίμονες, τα βρωμερά θηρία.

Ορθοδοξία στέκεσαι σαν φάρος στη ζωή μας,

μας οδηγείς προς τον Χριστό, τον Μέγα Λυτρωτή μας.

Όσο κι αν σε εχθρεύονται, όσο κι αν σε χτυπάνε,

όσο και να σε σβήσουνε απ’ τους πιστούς ζητάνε,

 δεν κατορθώνουν τίποτα γιατί έχεις αρχηγό,

τον ίδιο σου τον ιδρυτή, τον Ιησού Χριστό.

Τον ακρογωνιαίο λίθο που όποιος πολεμήσει,

καταστροφές και συμφορές, θάνατο θα γνωρίσει.

Μα όποιος ορθόδοξα, σεμνά Αυτόν ομολογήσει,

 κοντά Του την αιώνια ζωή θα την κερδίσει.

Γνήσια ορθοδοξία μου, στα πέρατα θα λάμψεις

κι αιρέσεις- οικουμενισμό, για πάντα θα τα κάμψεις.

Θα πάψουν να έχουνε ισχύ, πλάνη κι αμαρτία

κι όλοι θα επιστρέψουνε σε σε ορθοδοξία.

Η εκκλησία του Χριστού σε έχει στόλισμά της,

διότι στέκεσαι φρουρός στα γνήσια παιδιά της.

Χαίρεται κάθε χριστιανός όταν ομολογεί

πως βρίσκεται στους κόλπους σου κι ότι κοντά σου ζει.

Βραβεύεται απ’ τον Χριστό, λαμβάνει θεία δώρα

κι απολαμβάνει τη χαρά εις την επάνω χώρα.

Χαίρε ορθοδοξία μου, κάνε μη σ’ αρνηθώ,

αιώνια στη θαλπωρή του Πλάστη να βρεθώ.