Κύριε μας επισκέφτηκες

 Φως φανερώθης  Κύριε εις το πυκνό σκοτάδι

και με αγάπη  πρόσφερες  το θεϊκό  Σου χάδι.

Ο κόσμος  βαρυχειμωνιά είχε μες στην ψυχή του και καλοκαίρι έφερες Εσύ μες στη ζωή του.

Δεν εύρισκε ανακούφιση, ζούσε στην αμαρτία

μέχρι που εμφανίστηκες της ψυχής Σωτήρα,

των ουρανίων δωρεών Γλυκύτατε Δοτήρα.

Εσκόρπισες, φυγάδευσες κάθε ένα κακό

κι ένωσες τον άνθρωπο πάλι με τον Θεό.

Μα εμείς, αντί για «ευχαριστώ» και για δοξολογία,

με μίσος σου φερόμαστε και με αχαριστία.

Μη πράττοντες οι άπιστοι σωστά τις διαδαχές Σου,

Ανοίγουμε Δεσπότη μου, τις άγιες πληγές Σου.

Εσύ μας δίνεις τη χαρά, ζωή και τη συμπόνια

κι εμείς ακολουθήσαμε τα τρομερά δαιμόνια.

Εσύ μας ελευθέρωσες από το φαρμακερό το φίδι

κι εμείς σε εποτίσαμε πίκρα, χολή και ξύδι.

Και συνεχίζουμε, Ιησού, σαν άφρονες να ζούμε,

τα μάτια δεν ανοίγουμε, το θείο φώς να δούμε.

Μη συνερίζεσαι Χριστέ, τ΄ αμαρτωλά παιδιά Σου,

Φιλάνθρωπε άνοιξε την πατρική αγκαλιά Σου.

Στην τρικυμία της ζωής και στη δοκιμασία,

στήριγμα και προστάτη μας να Σ΄ έχουμε, Μεσσία.

Εσύ να είσαι βοηθός σε κάθε ανηφόρι,

που η ψυχή μας συναντά και προχωρεί με ζόρι.

Εσύ να είσαι Οδηγός στο θείο μονοπάτι,

που οδηγεί στον Ουρανό, στο θεϊκό παλάτι.

Κι άν η ψυχή μας κλονιστεί, Κύριε, και λυγίσει,

βοήθεια από Εσέ  κάνε να ζητήσει,

Άπλωσε το πανάγιο και κραταιό Σου χέρι

και στείλε το ουράνιο και δροσερό Σου αγέρι.

Να μας δροσίζει τις ψυχές, τον ιδρώτα μας να σβήσει

και της ευωδίας Σου το άρωμα, Κύριε, να σκορπίσει.

Εσύ που σήκωσες για μας της αμαρτίας το βάρος,

δίνε μας, Παντοδύναμε, τη δύναμη, το θάρρος

 Να πολεμάμε τον εχθρό, Εσέ ν΄ ακολουθούμε

και μες στη Βασιλεία Σου, μαζί Σου να βρεθούμε.

Κάνε μας να σηκώσουμε αγόγγυστα το σταυρό μας,

να ενωθούμε αιώνια με Σένα τον Θεό μας.

Και μετά των Αγγέλων Σου και μετά των Αγίων,

να απολαύσουμε κι εμείς των ουρανών το μεγαλείο.

Με Μάνα μας τη γλυκύτατη την ΄Αγια Παναγία,

με Σκέπη και Πατέρα μας Τριάδα την Αγία.