ΣΕ ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΥΡΙΕ

Σαν τυφλή μέσα στον κόσμο τόσα χρόνια περπατούσα

και δε σ’ έβλεπα Χριστέ μου, ούτε Σε ακολουθούσα.

Έψαχνα για ευτυχία μα δεν το ‘χα κατορθώσει,

 ήταν που ‘λειπες Χριστέ μου και δε σ’ είχα ανταμώσει.

Μα Εσύ με αναζητούσες με αγάπη, με στοργή

 και με μάτια δακρυσμένα με ατένιζες στη γη.

Καρτερούσες να γυρίσω με μετάνοια κοντά Σου,

 να μου δώσεις με αγάπη τα αιώνια αγαθά Σου.

Τώρα το ένιωσα Θεέ μου πως κοντά Σου βρήκα φως,

 τώρα το ένιωσα πως είσαι ο μεγάλος θησαυρός.

Εις εσένα τώρα μόνο ανυψώνω τη ματιά μου,

εις εσένανε δωρίζω με αγάπη την καρδιά μου.

Μες το δρόμο της ζωής μου Σε συνάντησα Χριστέ μου,

δωσ’ μου δύναμη μεγάλη να μη σ’ αρνηθώ ποτέ μου.

Τώρα είσαι πια για μένα της ζωής μου ο σκοπός,

 πες μου πώς να Σε κρατήσω, μη Σε χάσω πες μου πώς.

Τώρα βρήκα τη χαρά μου που ζητούσα από καιρό,

 τη μεγάλη ευτυχία να εκφράσω δεν μπορώ.