ΗΛΕΝΞΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΟΥ

Αρκεί να νιώσεις άνθρωπε πως τίποτα δεν κάνεις

κι αν δεν πιστέψεις στον Θεό, πως την ψυχή σου χάνεις.

Σταμάτα τον κατήφορο, κόψε τον εγωισμό σου,

η δόξα και η προσκύνηση ανήκει του Θεού σου.

Σταμάτα ν’ αδιαφορείς, σταμάτα να κωφεύεις

και τη φωνή του Ιησού να μην καταλαβαίνεις.

Σταμάτα να ισχυρίζεσαι πως όλα τα γνωρίζεις

και τον Θεό και πλάστη σου δεν τον υπολογίζεις.

Σταμάτησε να σκέπτεσαι πως είσαι πάνω από όλα,

σου έβαλε ο σατανάς με δηλητήριο φόλα.

Στααμάτα τα πειράματα να δεις από που βγήκες

και μην υπερηφανεύεσαι, άνθρωπε, πως το βρήκες.

Είναι ντροπή κι αναίδεια, εσύ, Θεού εικόνα,

της κτίσεως το τέλειο στολίδι και κορώνα,

να να βγάζεις το συμπέρασμα απ’ τα πειράματά σου

πως είσαι ζώο, άνθρωπε, αυτή είναι η γενιά σου.

Έτσι σε καθοδήγησε ο πλάνος δάσκαλός σου,

με δόλο σε εχώρησε απ’ τον Δημιουργό σου,

όπως θρασύτατα αυτός, με αναίδεια μεγάλη,

ύψωσε υπερήφανα στον Πλάστη το κεφάλι

και αυτομάτως έπεσε με πάταγο μεγάλο

και πλάσμα ασχημότερο στην κτίση δεν ειν’ άλλο.

Έτσι κι εσένα, άνθρωπε, μανιωδώς παλεύει,

να ρίξει στην αφάνεια, στον θάνατο γυρεύει.

Ό,τι σωστό κι όμορφο θέλει να αφαιρέσει

και με τα μαύρα του δεσμά θέλει εσέ να δέσει.

Άνοιξε πια τα μάτια σου και γύρνα στον Θεό σου

 και μη δουλεύεις μόνος σου για τον αφανισμό σου.

Γύρνα και ρίξε μια ματιά στον Μέγα Λυτρωτή μας,

που τη ζωή Του έδωσε και σώζει την ψυχή μας.

Κοίτα τον Τίμιο Σταυρό κι εξέτασε ποιος είναι,

δες την αγάπη του Θεού και από τούτο κρίνε

ποιος απ’ τους δυο σε συμπονεί, ποιος τη ζωή χαρίζει

και ποιος με χάριτος νερό κάθε ψυχή δροσίζει.

Σταμάτησε πριν είναι αργά, πριν να σε βρει η κρίση

και ο Θεός λογαριασμό των έργων σου ζητήσει.

Ζήτησε με ταπείνωση, με καθαρή καρδία,

να εισχωρήσει στην ψυχή η φλόγα του Μεσσία.

Να κάψει καθεμια βρωμιά και κάθε αμαρτία

να σου χαρίζει τη ζωή στην Άνω Βασιλεία.

Είναι κακό να γίνεσαι προς τον Θεό αυθάδης,

είναι κακό κι ολέθριο να σε δεχτεί ο άδης.

Τόσο σ’ αγάπησε ο Θεός που στον σταυρό ανέβη

και με στοργή αληθινή τρέχει και σε γυρεύει.

Άκου λοιπόν τον Πλάστη σου, την άγια φωνή Του,

κάνε σ’ Αυτόν επιστροφή και γύρνα στο μαντρί Του.

Ειν’έτοιμος να σε δεχτεί και με χαρά μεγάλη

θα σου φορέσει τη στολή της αφθαρσίας πάλι.

Ζήτα να στείλει από ψηλά το Πνεύμα το Πανάγιο

να σε φωτίσει και να βγεις στο θεϊκό μουράγιο.

Εκεί σε καρτερεί η χαρά, ζωή και ευτυχία

και θα ‘χεις Σκέπη αιώνια Τριάδα την Αγία.