Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ιερείς  και αρχιερείς

εγκαταλείψατε το ποίμνιο σας,

το παραδώσατε στον εχθρό

αδιαφορήσατε για το έργο το δικό σας.

Σας έδωσα το χρίσμα

να ποιμαίνετε το λαό Μου,

κι όχι να τον αρνηθείτε !

πως θα σταθείτε εμπρός Μου;

Τη θεία Μου την πρόνοια

δεν την εμπιστευτήκατε,

τα πρόβατα Μου

εις τον εχθρό έρμαια αφήσατε.

Σας έδωσα την ευλογία Μου

και την θεία δωρεά Μου,

και σας εμπιστεύτηκα

τα μυστήρια Μου.

Τον ιερό το δείπνο Μου

τον έχετε καταργήσει,

και τους ναούς της προσευχής

τους έχετε τώρα κλείσει.

Η θυσία Μου δεν σταμάτησε

το αίμα Μου ζεστό ρέει,

πως το αποφασίσατε;

η εκκλησία Μου να μην τους τη προσφέρει ;

Ξάφνου προστάτες γίνατε

δωρίζετε ζωή,

παραμερίσατε Εμένα

το μέγα Λυτρωτή.

Ξεχάσατε πως δεν δυνάστε

να προστατεύσετε ούτε το εαυτόν σας,

και ότι η ζωή σας

εξαρτάται  από τον Κύριο σας.

Εγίνατε εγωισταί , εγίνατε φαρισαίοι

κλείσατε τη θύρα του ουρανού,

κι αφήσατε τους δρόμους Μου

κι ας ήταν τόσο ωραίοι.

Σ΄ ανθρώπους υποταχθήκατε

και όχι στον Θεό σας,

και σκληρά προδώσατε

το μαρτύριο του Πατρός σας.

Μονοί σας κλειστήκατε

στους τέσσερις τους τοίχους,

να στείλετε στο ποίμνιο απ’ το γυαλί

τους  θεϊκούς Μου ήχους.

Ω !  τι μεγάλησυμφορά

εύρηκε την ψυχή σας,

να γίνεται αρνηταί

στη θυσία του Κριτή σας.

Που θα εύρετε τη δύναμη ;

μπροστά Μου να σταθείτε ;

θα είσαστε ανήμποροι,

να απολογηθείτε.

Μόνον μια μικρή γωνία

με πόνο θα ζητείτε,

και θα σας πω την προδοσία που εκάνατε

τώρα να θυμηθείτε.

Το πόνο που Μου δώσατε

ήταν βαρύτερος και από τον σταυρό Μου

και πάλι με λόγχη εκεντήσατε

το Θεϊκό πλευρό Μου.

Βαριά με επληγώσατε

κι ας είσαστε  υιοί μου,

θα άρω την υιοθεσία

γιατί γίνατε εχθροί Μου.

Άνετα αποδεχτήκατε

τον διωγμό των παιδιών Μου,

της πύλες του ναού σφραγίσατε

δια το ποίμνιό Μου.

Είναι μεγάλη και έσχατη

αυτή η προδοσία,

ξεχάσατε πως θα δώσετε

σε Εμένα απολογία.

Στη σπείρα προσχωρήσατε

χωρίς να το αντιληφθείτε

και εσείς Με εσταυρώσατε

χωρίς καλά να το σκεφτείτε.

Και τώρα την Ανάσταση ;

πως θα την ζητήστε ;

να απευθυνθείτε σ΄ Εμένα !

λίγο δε θα ντραπείτε ;

Ανάσταση δεν ένοιωσε

Ο κόσμος ο δικός Μου

και εσείς  μόνοι σας συμβάλατε

στον φοβερό εμπαιγμό Μου.

Δεν αφήσατε στο ναό

ούτε μια ψυχή να περάσει

αρχιερείς  γιατί εσυμφωνήσατε ;

με αυτήν την δράση.

Λίγες ψυχές λάμπουνε

ωσάν δροσοσταλίδες,

και στην ψύχη τους γύρισα

πνευματικές  σελίδες.