Και τώρα που φεύγω μαζί μου τι
παίρνω; Κι αυτό το ρούχο που θα μου βάλλουν, μέσα στο χώμα κι αυτό θα χαθεί και
η τσέπη μου άδεια κι όμως θα πάω ταξίδι μακρύ. Πρώτη φορά που θα ταξιδέψω σε
χώρα άγνωστη και μακρινή κι εκεί θα μείνω, αδέρφια δε θα γυρίσω ξανά στη γη.
Τι άραγε θα έβρω εκεί που θα πάω
και πού θα μείνω, πώς θα περνώ; Τι θα ζητήσουν, τι θα τους δώσω για να καθίσω
εκεί κι εγώ; Τα αγαπημένα μου πρόσωπα χάνω και χρόνων κόπους να συγκεντρώσω το
καθετί, τώρα που πίστεψψα πως έχω τα πάντα και η ψυχή μου θα αναπαυθεί.
Τώρα τι κρίμα, φεύγω αδέλφια και
πού πηγαίνω το αγνοώ κι ό,τι έφτιαξα με τόσους κόπους, πώς θα τ’αφήσω, πόσο
πονώ. Πρόγραμμα έκανα όταν λογάριαζα να ταξιδέψω και το οργάνωνα με προσοχή, τι
θα αγοράσω, τι θα ξοδέψω, πώς θα γλεντήσω να ευχαριστήσω τη σάρκα μου πάρα
πολύ. Μα τώρα τι κρίμα δε με ρωτήσαν αν καν το θέλω να ταξιδέψω, με αγνοήσαν,
ούτε τη μέρα, ούτε την ώρα και μου ζητήσαν να ετοιμαστώ. Τι αγωνία, τι φρίκη
Θεέ μου και είναι αλήθεια πρώτη φορά που νιώθω άσχημα γιατί θα φύγω και θα πάω
στην ξενιτιά.
Αλήθεια ποιόν φωνάζω αυτήν την
ώρα για βοηθό; Θεέ μου, είπα τι είναι τούτο που χρόνια είχα να θυμηθώ. Ποτέ μου
άλλοτε δεν έχω φωνάξει αυτή τη λέξη καμιά φορά, η δύναμις ήταν το πορτοφόλι, σε
εκείνο πίστευα αληθινά.
Τώρα τι λέω, μήπως αδέρφια η
τρέλα ήρθε, παραμιλώ; Θεέ μου είπα τι άραγε είναι τούτο το όνομα όπου καλώ;
Άραγε έχω χρόνο ακόμη να Τον
φωνάξω σαν τον ληστή; Ή μήπως όλα τα έχω χάσει και βρω την πόρτα αυτή κλειστή;
Τα μάτια κλείνω και περιμένω κάποια απάντηση, κάποια φωνή! Μα τι είναι πάλι
αυτό αδέρφια; Τούτο το ταξίδι δεν είναι όμοιο καθώς τα άλλα, τι φοβερό. Γύρω
μου βλέπω θολές φιγούρες και μαύρο κόσμο παρατηρώ. Τώρα θυμάμαι πως κάποια
χρόνια είχα ακούσει γι αυτή τη στιγμή, πρέπει να έχεις προετοιμάσει για το
ταξίδι αυτό την ψυχή, να την στολίσεις και να φροντίσεις να είναι πολύ καθαρή.
Μα από τότε περάσαν χρόνια και να που τώρα μόλις θυμάμαι τι είχα ακούσει εκείνο
τον καιρό, μα δεν έδωσα καμιά σημασία και νατο τώρα το ξαφνικό.
Αντίο κόσμε, φεύγω αδέρφια, δεν
έχω χρόνο να ετοιμαστώ μα αν μπορείτε κάντε για μένα ένα μονάχα σταυρό.
Ας συγχωρήσει ο Θεός την ψυχή μου
κι ας της ρίξει το έλεός Του από ψηλά,ας μην λογαριάσει όλα τα έργα που άφησα
πίσω μου, τα ρυπαρά.
Άγιε Πατέρα φεύγω το βλέπω,
βοήθησε να μην χαθώ, μην στον εχθρό μου με παραδώσεις ουράνιε Πατέρα κι
απωλεσθώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου