ΟΜΙΛΕΙ Ο ΠΡΟ ΑΙΩΝΩΝ ΥΠΑΡΧΩΝ, Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΡΧΩΝ

Τον διάβολο να πέφτει σαν αστραπή τον Είδα, από πάντα Εγώ ο Λόγος υπήρχα, από όλους τους θανόντες, τους ζώντες και τους μελλοντικούς Προϋπήρχα, ατελεύτητος, αόρατος και κατ’επιλογήν Μου ορατός, στα πάντα Μου Εγώ σωστός. Προπάντων ταπεινός, της Αγάπης της αδιανόητης ο χορηγός, της συγχώρησης της ακατανόητης ο αρχηγός, του δέντρου της ζωής ο κηπουρός, ο επιβλέπων και της μετάνοιάς σας ο αναμένων διαρκώς. Μα από πολλούς από εσάς είμαι μισητός, κατ’επέκταση και ο Πατέρας Μου ο Θεός. Τα πάντα Εγώ γνωρίζω, έρχομαι και σας πλευρίζω, δώρα σας χαρίζω, γεγονότα στα δικά σας ώτα σας ψιθυρίζω. Στην πίστη σας ελπίζω, όταν την ανιχνεύσω τα θηρία τα διασκορπίζω, τα δάκρυά σας σκουπίζω, τους δαίμονες ραπίζω, τις πνευματικές σας προσπάθειες τις συντονίζω, δεν σας υπνωτίζω. Δεν θα πείτε ποτέ «Θεέ μου, πού αρμενίζω;». Ζωή πνευματική αιώνια δωρίζω, με μάτια καθαρά σε αντικρύζω, μύρο αναβλύζω, το πρόσωπο του Νυμφίου στην Αγία Τριάδα εμφανίζω, αγκάθινα στεφάνια ξερά ξανανθίζω. Κάποια νησιά θα πατηθούν απ’τον γνωστό εχθρό, κέρασμα ετοίμασα γι αυτόν, Εγώ ο Χριστός, πικρό. Τα πόδια θα του κόψω, την ορμή του θα την ανακόψω, τους πολιτικούς σας που σας πρόδωσαν Εγώ θα τους προδώσω. Κατάχαμα νεκρό θα δείτε τον εχθρό, από άλλου χέρι θα χτυπηθεί με αιχμηρό μαχαίρι, τον ακριβή καιρό μόνο ο Θεός τον ξέρει. Με μιας θα Με δείτε τον Τούρκο να εξαφανίζω. Με μια δρασκελιά, όταν με αφήσεις, περνώ Εγώ μπροστά και ρύπους καθαρίζω, το βήμα σου σε σταθερό σημείο να πατά Εγώ το προορίζω. Εμπόδια και τέλος Εγώ δεν γνωρίζω, απλόχερα πολλά χαρίζω ορατά και μη αντιληπτά, θυμίσου τα Πάθη τα Σεπτά. Για όλους εσάς συνέβησαν αυτά, η μνήμη σου να μη σε απατά, ο Χριστός μιλά μέσα από πολλά γραπτά, αλλά και θαύματα πολλά, θα πολλάπλασιαστούν αυτά.