Ικεσία της Παναγίας προς τον Σωτήρα του κόσμου

Για σας γονατίζω και μάλιστα διαρκώς, το έδαφος με δάκρυα ποτίζω συνεχώς. Εμπρός στον Υιό μου βρίσκομαι σε στάση ικεσίας, μα με λουκέτο έχετε σφραγίσει τας καρδίας. Έπαψε ποια να καρτερεί τη μετάνοιά σας, αφού τα νώτα στρέψατε κι αλλού τα βήματά σας. Δε δίνει ποια ανταπόκριση στα παραγγέλματά μου, εις μάτιν πλέον χύνονται τα τόσα δάκρυά μου. Ο Υιός μου πικράθηκε, λακτίστηκε από τον κόσμο τότε και της ψυχής έκλεισαν ορμητικά οι πόρτες. Ίσως μέσα στη θύελλα, μέσα στα πολλά σημεία, φωνάξετε το ήμαρτον και βρείτε Σωτηρία. Ίσως αναγνωρίσετε την δόξαν και ισχύν Του, αφού απ’τα θεμέλια θα σεισθεί ολόκληρη η γης Του. Ω! Της Ελλάδος ομορφιές που μέλλει να χαθείτε από σεισμούς και πυρκαγιές όπου θα υποστείτε. Ω η ατμίδα του καπνού απόδειξη αμαρτίας, που ανέρχεται από τους κακούς υιούς της απειθείας. Άρχοντες, Κλήρος και Λαός, νέοι, παιδιά και γέροι, όλοι δικαίως θα δεχθούν το της οργής μαχαίρι. Για όλους φθάνει κοπετός, πένθος, κραυγή και πόνος, η θλίψη και ο οδυρμός του 20^ου αιώνος. Ακούσατε και πράξετε, πιστεύστε στο Θεό σας, η Άνασσα του ουρανού φροντίζω το καλό σας. Τελειώνω το Άγιο γραπτό μα με όλη τη δύναμή σου μετέδωσε κι εσύ παντού σε ξένους και συγγενείς σου.