Ύμνος εις την Ζωοδόχον Πηγήν

Που να έβρω λόγια αντάξια να σε δοξολογήσω?
Που να έβρω ύμνους και ψαλμούς Εσένα να στολίσω?

Του παραδείσου άνοιγμα, Μητέρα του Χριστού μας
Ευωδιάζουσα πηγή, νέκρωση του εχθρού μας.

Η Ζωοδόχος η πηγή, αξίως ανεδείχθης,
Εις την Άγια τη γραφή, Μητήρ Θεού εκλήθης.

Αμόλυντη ακένωτη πηγή των χαρισμάτων,
Ευφραίνεσαι στο άκουσμα αγγελικών ασμάτων.

Σκήνωμα θειο και αγνό, στήλη φωταγωγούσα
Το γένος το ανθρώπινο εις την ζωή οδηγούσα.

Τον τόκο σου δοξάζουμε, Εσέ παρακαλούμε,
Εις τις ψυχές μας ρίξε φως, να μην απωλεσθούμε.

Εις τας Αγκάλας κράτησες, τον Ποιητή των όλων,
Παρθενομήτωρα σεμνή, χαρά των αποστόλων

Κραταίωμα και λύτρωση, μάνα των πονεμένων
Των ορφανών παρηγοριά, πτωχών και αδικημένων.

Εσύ που εισακούεσαι εις τον μονογενή σου,
Πρέσβευε Αειπάρθενε, για κάθε ένα παιδί σου.

Ξεθόλωσε μας την ψυχή, τα μάτια μας ν΄ ανοιξουν,
Μην μας κυκλώσουν δαίμονες κι΄ οδυνηρά μας πνίξουν.

Εσύ η ζωοδόχος η πηγή, κόρη λαμπροφορούσα,
Μητήρ ήλιου άδυτου, φως ακτινοβολούσα.

Πρέσβευε στον σωτήρα μας, στον Ιησού Χριστό μας,
Να ρίξει πνεύμα άγιο στο εσωτερικό μας.

Να καθαρίσει το μυαλό, να φύγει η σκοτοδίνη
Και να γεμίσει τις ψυχές, με τη δική του ειρήνη.

Να γίνουμε παντάνασσα, απόστολοι δικοί του,
Να λάβουμε το πνεύμα του, όπως οι εκλεκτοί του.

Εις την δευτέρα ένδοξη, άγια παρουσία
Να ακούσουμε χαρούμενοι ¨Λάβετε Μεγαλεία¨ .

Γι΄αυτο σε Σε αναθέτουμε, την κάθε μας ελπίδα,
Να γίνει ο παράδεισος παντοτινή μας πατρίδα.

Και αιώνια να αναπνέουμε, το μύρος το δικό σου
Από την ακένωτο πηγή, που είναι ο Υιός σου.

Την προσευχή μας, Δέσποινα, άκου και μας λυπήσου
Και κληρονόμους κάνε μας, του θειου Παραδείσου.