ΣΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

 

Σας έβαλαν σε απόσταση

την ένωση φοβούνται,

πως θα τους ανακαλύψετε

στο βάθος τι φρονούνε.

 

Στην ένωση υπάρχει δύναμη

τον εχθρό τρομοκρατεί,

για τούτο επινόησαν

τη μέθοδο αυτή .

 

Υιοί Μου δοκιμάζεστε

δια να βραβευτείτε,

εμπήκατε στο κόσκινο

για να κοσκινιστείτε.

 

Άγγελοι κρατούν το κόσκινο

ρυθμικά το λικνίζουν,

και όποιος κρατηθεί

εκείνον θα κρατήσουν.

 

Θα τον φέρουν σε Εμένα

να τον βαθμολογήσω,

και βραβείο εκλεκτό

να του χορηγήσω.

 

Όσοι όμως δεν κρατηθούν

στο κόσκινο επάνω,

σαν άχυρο στη γη θα πέσουνε

αλλά με πάταγο μεγάλο.

 

Τριγύρω θα σκορπιστούν

σαν την άμμο της θαλάσσης,

που το κύμα την μετακινεί

χωρίς κανείς να ξέρει που θα φτάσει.

 

Ο εχθρός σας ετρομοκράτησε

τρέμετε από φόβο,

μήπως αρρωστήσετε

αυτό σκέπτεστε μόνο.

 

Παραμερίσατε τον Θεό

τον βάλατε στην άκρη της ζωής σας,

και οριστικά Μ΄ εβγάλατε

έξω από την ψυχή σας.

 

Την ελπίδα σας που είχατε

σε Εμένα τον Χριστό,

την εξολόθρευσε ο δόλιος εχθρός

με το φόβο αυτό.

 

Τον νόμο Μου καταστρατηγήσατε

τη δύναμή Μου σβήσατε,

τη χάρη Μου απωθήσατε

και με ετραυματίσατε.

 

Το Άγιο Πνεύμα λησμονήσατε

και το εκμηδενίσατε,

τόσον καιρό σας εμίλαγε

και την ψυχή σας εφύλαγε.

 

Τώρα δεν το πιστεύετε

τους καρπούς του δεν μαζεύετε,

και  το κοροϊδεύετε

δίχως δισταγμό.

 

Σας κατέτρεξε ο εχθρός

να κρυφτείτε τρέχετε ολοταχώς,

το στόμα σας εκλείσατε

την ψυχή σας δεν εφροντίσατε.

 

Χριστό απεμπολήσατε

το ψέμα προτιμήσατε,

τον πονηρό τιμήσατε

και την πίστη σας  εξαφανίσατε.

 

Το πρόσωπο σας αλλάξατε

το στόμα σας με υφάσματα εφράξατε,

τον αέρα εχάσατε

και δραματικά εσκοντάψατε.

 

Την ψυχή δεν την καλύψατε

εκτεθειμένη την αφήσατε,

γυμνή με δίχως ένδυμα πίστεως

στον δυνατό βοριά.

 

Ιόν εφοβηθήκατε

και Εμένα αρνηθήκατε,

τρέμετε σαν το ψάρι

έξω απ’ τα νερά.

 

Πολύ Με εσμικρύνατε

σχεδόν Με εξαφανίσατε,

δεν Με υπολογίσατε

και τον εχθρό τιμήσατε.

 

Τα πλοκάμια του άνοιξε

πολύ καλά σας γάντζωσε,

και τώρα ασφυκτιάτε

ωσάν ημιθανείς.

 

Υπάρχουν όμως και μερικοί

που γερά κρατάνε,

τον άγιο Θεϊκό δεσμό

και με εμπιστοσύνη απόλυτη Μου μιλάνε.

 

Κρατώ και Εγώ  εσάς

βλέπω τα συναισθήματα σας,

και την απόφαση σας να Με κρατήσετε

πάση θυσία κοντά σας.

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

 

Θα ‘ρθει καιρός  οι ιθύνοντες

να κλαίνε να θρηνούνε,

διότι αποφάσισαν

να Με λιθοβολούνε.

 

Οι πέτρες θα γυρίσουνε

σκληρά να τους χτυπήσουν,

διότι τα άχραντα μυστήρια

θέλουν να καταργήσουν (σταματήσουν).

 

Η ροή του αίματος Μου

θα ρέει για τους πιστούς Μου,

και δεν θα σταματήσει

από τους εχθρούς Μου.

 

Με το Άγιο το Σώμα Μου

οι πιστοί θα τρέφονται,

γιατί είναι μέτοχοι της βασιλείας Μου

και από το Άγιο Πνεύμα κατέχονται.

 

Οι χριστιανοί στη θεία κοινωνία

θα έχουν συμμετοχή,

θα κατακαίγονται οι εχθροί

και η Θεία Κοινωνία θα τους κατακρεουργεί.

 

Ο πονηρός που έχουν μέσα τους

ασύλληπτα τους ταλαιπωρεί,

όμως η τιμωρία από την Θεία δίκη

θα είναι ασύγκριτα πιο σκληρή.

 

Θα κλάψουν θα θρηνήσουνε

αλλά δεν θα μετανοήσουνε,

συγνώμη δεν θα ζητήσουνε

από εγωισμό.

 

Κακήν κακώς θα φεύγουνε

στο πυρ τότε θα μπαίνουνε,

γιατί ήθελαν να επαίρονται  

ότι είναι αρχηγοί.

 

Τα πάντα καταπατήσανε

για τίποτα δεν Με ρωτήσανε,

Θεόν δεν υπολογίσανε

και παριστάνουν ότι είναι Θεοί.

 

Ανθρώπους ταλαιπώρησαν

την ψυχή τους στον πονηρό εδώρισαν,

νόμισαν πως ορθοπόδησαν

αλλά γκρεμίστηκαν και απόρησαν, πως κατηφόρισαν.

 

Οι δύστυχοι ξεγελαστήκανε

οικτρά επλανηθήκανε,

το φως για πάντα εχάσανε

και την ψυχή εδικάσανε.

 

Σταθείτε όρθιοι οι χριστιανοί

ουδέν μην φοβηθείτε,

διότι έχετε Θεό

και θα προστατευτείτε.

 

Αλίμονο στους αρνητάς

που αρνήθηκαν τον Θεό τους,

και τους ιερωμένους που έχασε

το χρίσμα ο εαυτός τους.

 

Το χρίσμα το απέσυρα

δεν έχουν πλέον ιεροσύνη,

απέμειναν δοχεία κενά

που ο πονηρός το δηλητήριο της προδοσίας τους ρίχνει.

 

Στον πλάνο επαραδοθήκανε

οι πιο πολλοί ιερωμένοι,

και εις τα νύχια του εχθρού

είναι καλά μπλεγμένοι.

 

Επρόδωσαν τον διδάσκαλο

όπως και ο Ιούδας,

και όλους τους Χριστιανούς

και την ψυχή τους άρπαξε η φοβερή αρκούδα.

 

Άχρηστα και τα ράσα τους

έχασαν τη χάρη,

εχάσανε το Άγιο Φως

προτίμησαν το σκοτάδι.

 

Ολίγα αστέρια μείνανε ακίνητα στον ουρανό

και δεν ενδώσανε στον κοροιδο-ιό,

την πίστη τους τηρήσανε και τον Θεό τιμήσανε

τιμές και πρωτοκαθεδρίες δεν επροτιμήσανε.

 

Τα ιερά ενδύματα προσβάλανε

καλύτερα είναι να τα βγάλουνε,

εφόσον από την ψυχή τους Με αποβάλανε

και προσκυνήσανε ανθρώπους για Θεό.

 

Τους νόμους Μου καταργήσανε

ανθρώπους υπολογίσανε,

Εμένα εμαστιγώσανε

και άγρια Μ΄ επροδώσανε.

 

Φορέσανε και τα φίμωτρα

πλέον δεν τους γνωρίζω,

ξέρω ποιοι είναι ακριβώς

αλλά δεν τους αναγνωρίζω.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ

 

ΟΜΙΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ

Άγγελε άρχων φέρε το όνομα το γραμμένο, που έχω μέσα στο χαρτί καλά  σημαδεμένο. Κατέβα κάτω γρήγορα και πάρε την ψυχή του και μην κοιτάς αν κλάψουνε στο σπίτι οι δικοί του. Πάρε την συνοδεία σου και σαν αετός να φτάσεις και μην καθίσεις πουθενά, ούτε να ξαποστάσεις. Κράτα ετούτο το χαρτί, σιμά στα δάχτυλά σου και μην φοβάσαι εμπόδια δεν έρχονται κοντά σου.  Σαν άστρο φεύγει ο άγγελος, στην κλίνη κατεβαίνει και την γραμμένη την ψυχή στα γρήγορα την παίρνει.

 

ΑΓΓΕΛΟΣ

Κύριε είναι έτοιμη αυτή η παραγγελία, βρίσκεται στον προθάλαμο και έχει αγωνία.

 

ΚΥΡΙΟΣ

Για φέρε την εδώ κοντά να δώσει απολογία, να δούμε αν τα έργα της είχαν για Εμένα αξία;

Ήρθε  η ψυχή σαν το πουλί το μισοπληγωμένο. όπου το πιάνει ο κυνηγός και τρέμει το καημένο.

 

ΨΥΧΗ

Ήμαρτον Κύριε ζητώ βλέπω τα κρίματά μου, τώρα  εμετανόησα για τα αμαρτήματα μου. Δεν ήξερα αν ήτανε αληθινοί οι λόγοι που έλεγαν οι ιερείς και όλοι οι θεολόγοι. Δεν το ήξερα ο ουρανός πως τόσο πλούτο έχει και πως δεν έχει εποχές και ότι ποτέ δεν βρέχει. Δεν το συλλογιζόμουνα δεν ήρθε στο μυαλό μου, εγώ το πώς θα έβλεπα τον πλάστη και Θεό μου. Και εκείνοι που   εδίδασκαν νόμιζα είναι δικά τους, πίστευα πως τα λέγανε για το επάγγελμα τους, έβλεπα που πηγαίνανε πολλοί στην εκκλησία, μα νόμιζα ότι πηγαίνανε γιατί είχανε αιτία. Πηγαίνανε πάλι στον παπά να εξομολογηθούνε, μα έλεγα κάτι θα έχουνε μεγάλο να του πούνε. Άλλοι πάλι έκαναν στο σπίτι αγρυπνία, δεν το ξέρα πως φέρνουνε αυτά τα μεγαλεία. Άλλοι έδιναν στους φτωχούς δεν είχα εγώ να δώσω, δεν ήξερα ήταν καλό; Μα τώρα θα πληρώσω. Και προσευχή δεν έκανα, είχα καιρό να κάνω, δεν το ξέρα η άμοιρη πως δεν θα προλαμβάνω. Νόμιζα είχα τον καιρό ακόμη για να ζήσω και εγώ να εξομολογηθώ μα και να κοινωνήσω. Κύριε  μετανόησα για την ζωή που ζουσα και αν στον κόσμο γύριζα και άλλους θα οδηγούσα. Εάν στο κόσμο γύριζα θα φώναζα με πόνο, να έρθουν όλοι οι άνθρωποι στον δικόν Σου δρόμο. Κύριε ως φιλάνθρωπος όπου πονάς τον κόσμο δώσε μου μια άκρη μια γωνιά αυτό ζητάω μόνο. Μια ακρούλα σαν φωλιά, Κύριε υπό την σκιά Σου και πλέον έξω από εδώ να μην ξανακοιτάξω. Μαύροι άνθρωποι ήρθανε, κοντά μου συνοδεία σαν με έφερνε ο άγγελος, εδώ στην βασιλεία. Κύριε ως φιλάνθρωπος, όπου πονάς τον κόσμο δώσε μου μίαν άκρη μια γωνιά, αυτό ζητάω μόνο. Φιλεύσπλαχνε και λυτρωτή λυπήσου με και εμένα γιατί δεν έχω έργο σημαντικό  κάνει για Εσένα. Δεν θέλω στον προθάλαμο να έλθω να καθίσω είναι θηρία άγρια και πως θα τα αντικρύσω. Έρχονται μπαίνουνε μπροστά και ολόκληρη μαυρίζω. Κυριε σε παρακαλώ, λυπήσου με τρομάζω και πώς να μπω στα σκοτεινά βαριά αναστενάζω. Ήμαρτον Σωτήρα Λυτρωτή μου, γιατί άρχισε να πνίγεται από τώρα η φωνή μου.

 

ΚΥΡΙΟΣ

Τώρα δεν είναι πια καιρός, το ήμαρτον σου σβήνει και η παρέα που έκανες, εκείνη θα σου μείνει. Δεν με είδες, δεν με ήξερες, δεν είδες τα χαρτιά Μου που γράψανε οι απόστολοι που ζήσανε κοντά Μου; Δεν άκουγες το πνεύμα Μου που ανθρώπους οδηγούσε; Γιατί τον δρόμο αυτόν και εσύ δεν τον ακολουθούσες; Γιατί και εσύ δεν έμπαινες μέσα σ αυτούς του χώρους, να ακούσεις πως το πνεύμα Μου χαρίζει τόσους λόγους.  Γιατί δεν Με εδόξασες που σου έδωσα τα καλά σου και χαιρόσουν και εκαμάρωνες την οικογένεια σου; Γιατί δεν είπες ήμαρτον στον κόσμο όταν ζούσες, μα τους πιστούς  εχλεύαζες και επεριγελούσες; Γιατί δεν προσευχόσουνα τώρα να βρεις κλωνάρι; Ο τόπος που εζήτησες άλλοι τον έχουν πάρει. Που είναι οι πέτρες που έστειλες για να ξεχωρίσω, το μέρος για να κάθεσαι τώρα να στο δωρίσω; Τώρα είναι αδύνατον τόπο να αποκτήσεις, γιατί δεν έχεις υλικό το μέρος να χωρίσεις. Λόγους καλούς δεν έλεγε το ιδικό σου στόμα, εκείνοι οι λόγοι θα σου έφτιαχναν το αιώνιο σου στρώμα. Που οι ελεημοσύνες σου, και οι ευχαριστίες, που και  οι δοξολογίες σου, πού και οι λειτουργίες; Που είναι τώρα τα έργα τα καλά, δεν είναι κανένα εμπρός σου και πως ζητάς να ελεηθείς από τον Κύριο σου; Τα ψεύτικα παράσημα και τα πολλά βραβεία και η πρόσκαιρη  αυτή ζωή σου στήσανε παγίδα. Ενόμιζες τα πλούτη σου, κοντά σου πως θ΄ερθούνε , δεν είχαν το δικαίωμα όμως να σε ακολουθούνε. Δεν είναι δικαστήριο να πληρωθεί να δώσει, να γίνει δίκη ψεύτικη και  να σε αθωώσει. Λεφτά δεν παίρνει ο δικαστής, μα δίκαια δικάζει, σύμφωνα με τα έργα σου την απόφαση του βγάζει.