Παράπονα για βάσανα ακούμε κάθε μέρα
Για στενοχώριες και καημούς και ασφυκτικό αέρα.
Κάμπτονται από αυτά πολλοί και ο βίος τους αλλάζει
Ζάλη έχουν στην κεφαλή σαν να έπεσε χαλάζι.
Και ποιος δεν το επιθυμεί να ζει ευτυχισμένος;
Να έχει κάνει προκοπή να είναι πολύ φτασμένος.
Μα αν βρεθούν εμπόδια, κάποιες κακοτυχίες
Όσοι δεν ζουν συν Θεό περνούν τρικυμιές.
Το μέγα λάθος είναι αυτό που δεν έχουν πίστη
Γιατί είναι αυτή που συγκρατεί τον πόνο και τη θλίψη.
Σαν χριστιανοί τους ξέρουμε τους βίους των αγίων
Το πόσο εγκολπώθηκαν κάθε ιερόν και θείον.
Ησκούντο στην υπομονή και είχανε ελπίδες,
Αν κάποτε δοκιμαστούν, θα έλθουν καταιγίδες.
Γίνονται τόσο δυνατοί εύκολα δεν λυγίζουν
Να ομολογούν τον Λυτρωτή για πάντα αποφασίζουν.
Αμέτρητοι οι μάρτυρες μέσα στην εκκλησία
Εκδιώχτηκαν σαν πίστεψαν στον άγιο Μεσσία.
Και τι δεν είχαν υποστεί στο άγιο κορμί τους
Τους έτεμναν τους έκαιγαν μεγάλη η αντοχή τους.
Και μείς από τους δυνατούς να πάρουμε κουράγιο
Να ξεπερνούμε κύματα να φτάσουμε στο άγιο μουράγιο.