Δευτέρας Παρουσίας την ώρα μελετώ,
δια τις αμαρτίες μου πως μέλει να κριθώ.
Ο άδης είναι κόλαση μεγάλη τυραννία,
που όλοι οι αμαρτωλοί, θα έβρουν κατοικία.
Πόλεμος σαν θα ελθεί μην θορυβηθείτε,
το τέλος δεν θα είναι αυτό, μόνον ετοιμαστείτε.
Όποιος δείξει υπομονή, έως τέλος και βαστήξει,
εκείνος μόνο θα σωθεί, με ανδρεία θα κρατήσει.
Όταν το ευαγγέλιο, σε όλο τον κόσμο φτάσει,
τότε και εις τα σύμπαντα το τέλος θα σημάνει.
Ο ήλιος θα σκοτιστεί, επίσης και η σελήνη,
τ΄ άστρα και ο ουρανός, σαν το κερί θα σβήνει.
Θα τρέμουν τα σύμπαντα και η γη θα κλονιστεί,
αλλοίμονο στον άπιστο και εις τον υβριστή.
Και τότε θα κατέλθει, ο Τίμιος Σταυρός,
που θα τον κρατεί, αγγελικός στρατός.
Ω! Άγιοι πρεσβεύσατε, όλοι εις τον Θεό,
ο έλεος ζητήσατε για κάθε αμαρτωλό.
Συγχώρηση αμαρτιών, να δώσει ο Θεός,
πριν να έλθει η ώρα και της ψυχής ο χωρισμός.
Μετανοείτε όλοι, όλοι οι αμαρτωλοί,
οι άπιστοι του νόμου και οι αιρετικοί.