Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

ΟΜΙΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ




Εξομολόγησις και Θεια Κοινωνία, είναι τα δυο μυστήρια που δίδουν σωτηρία.

Το σώμα τεμαχίζεται, του Ιησού Χριστού σας και δώρο σας προσφέρεται, παρά του Λυτρωτού σας .

Πρέπει να το βάζετε, σε καθαρή ψυχή και η εξομολόγησις να έχει προηγηθεί.

Δεν είναι άρτος και κρασί, η Θεια Κοινωνία, αλλά μετουσιώνεται σε σάρκα υπεραγία.

Μέσω της λειτουργίας μου, σε σώμα και σε αίμα και προσφέρεται σε σας, προς ένδειξιν της αγάπης του Πατέρα. Δεν ευλογεί ο ιερεύς, αλλά Τριάς Αγία και έτσι μετουσιώνεται, η Θεια Κοινωνία.
Είναι η Θεια η τροφή, που δίδω στην ψυχή, πρόσεξε άνθρωπε αξίως, να προσέλθεις να την λάβεις και εσύ.

Τότε Εγώ είμαι εις σε σας και σεις είστε εις σε μένα, εις τον Κύριο σας και Κριτή εις τον Ιησού τον Λυτρωτή.

Είναι απείρως ιερά της λειτουργίας η ώρα, όπου μετουσιώνεται, το Άγιον μου Σώμα.

Το Σώμα που εσταύρωσε, ο εκλεκτός λαός μου και που προσφέρεται σε σας, προς βρώσιν και προς πόσιν .

Θέλω εκείνη τη στιγμή, με αφοσίωση να παρακολουθείτε ενώπιον του Πατρός μου και κοινωνοί να γίνετε του Αγίου Σώματος μου.

Είναι το δώρο το εκλεκτό, το οποίο Εγώ προσφέρω, εις σένα πλάσμα αγαπητό, κοντά μου να σε φέρω.

Είναι η Θεια Λύτρωσις, από την αμαρτία, είναι υγεία του σώματος και της ψυχής η σωτηρία.
Θέλω να συμμετέχετε, εις στη Θεια προσφορά μου , θέλω να αγιάζεστε με τα άχραντα μυστήρια μου.

Είναι η λάμψις η Θεϊκή, είναι φωτοβολίδα, που καταυγάζει της ψυχής τη σκοτεινη αψίδα.
Ιερή είναι αυτή η στιγμή, Άγγελοι εκτελούν τη Θεια ψαλμωδία και ευλογεί κατερχόμενη η Τριάδα η Αγία.

Ενώνεται ο ουρανός , με την αμαρτωλή τη γη και ευλογεί κάθε παιδίον κι η Μητέρα η Αγνή.

‘’Προσφέρεται προς όλους σας, ως σαν δώρο ο Υιός μου, να λάμψει εις στην ψυχή σας το Θειο Πρόσωπο του.’’

Συχνά πρέπει να έρχεστε, όλοι να κοινωνείτε, το Ουράνιο το Σώμα μου μην το περιφρονείτε.

Θυσία έγινα για σας, δια να λυτρωθείτε, με τα άχραντα μυστήρια να αγιαστείτε.

Τόσο αγαπάει ο Θεός το δημιούργημα του, που και Εμέ θυσίασε και με έστειλε εκεί κάτω.

Μέρος να παίρνετε και σεις στη τράπεζα την Αγία και όλοι να συμμετέχετε, στη Θεια Κοινωνία.

Είναι αυτή η δύναμις την οποία Εγώ προσφέρω, να νικηθεί ο σατανάς, κοντά μου να σας φέρω.

Είναι η πόρτα η ανοικτή, προς το παράδεισό μου, η σωτηρία της ψυχής, το φως όλου του κόσμου.

Θέλω τα νήπια αδιαλείπτως να λαμβάνουν κοινωνία, για να παίρνουν ευλογία από την Τριάδα την Αγία.

Αυτά είναι η ανάπαυσις του Ιησού Χριστού σας, εις αυτά ανήκει ο παράδεισος, του Δημιουργού σας.

Δεν θέλω να παραμελείτε στο οίκον μου να έρχονται, να παίρνουν το σώμα μου δια να θεραπεύονται.

Με επιμέλεια και προσοχή, η ψυχή να καθαρίζεται, δια να φύγει ο πονηρός και καθαροί να μείνετε.

Με αρκετή ταπείνωση εις την εκκλησιά να μπήτε και τα αμαρτήματα στον ιερέα με συντριβή να πείτε.

Να λάβετε συγχώρεση, από τον ουρανό, κάτω από το πετραχήλι από τον Τριαδικό Θεό.

Να μην σας δένει ο πονηρός και χρόνο δεν ευρίσκετε, τις δουλειές τις πρόσκαιρες να τις εγκαταλείψετε.

Σε μένα θα εύρετε χαρά, αγαπητά παιδία, με την εξομολόγηση, τη Θεια Κοινωνία

Σε μένα υπάρχει η ζωή, σε μένα η ευτυχία και τα υπόλοιπα εις τη γη είναι ψεύτικα παιδία .

Στιγμή μην αμελήσετε, πρόγραμμα καταρτίσατε και τις δικές μου συμβουλές, πιστά ακλουθήσατε.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΟΥ ΙΗΣΟΥ ΕΦΩΤΙΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Γεννήθηκες και γέμισε
Με φως η οικουμένη
Το σκότος υποχώρησε
Και η γη είναι ανθισμένη

Ιησού κατέβηκες στη γη
Για να μας ανεβάσεις
Και τις ψυχές από το βόρβορο
Για πάντα να αδειάσεις

Πως είσαι ο Σωτήρας μας
Το λέει και το όνομα σου
Ιησούς θα πει Σωτήρ
Που σώζεις τα παιδιά σου

Η υπερφυσική σου γέννησις
Πολλούς προβληματίζει
Πως είσαι ο Θεάνθρωπος
Καθείς δεν το γνωρίζει

Γεννήθηκες και έθεσες
Το νόμο το δικό Σου
Εις των ανθρώπων τις καρδιές
Το νόημα των δέκα εντολών Σου

Εις μετάνοια κάλεσες
Ολόκληρη την πλάση
Και όσοι μετανοήσανε
Την αμαρτία τους έχουν ξεπεράσει

Όσοι μετανοούν
Συνδέονται μαζί Σου
Και αισθάνονται
Τη χάρη τη δική Σου

Όσοι δεν μετανόησαν
Ακόμη χρόνο έχουν
Να μεταμεληθούν
Και να έρθουν να Σ΄ εύρουν

Μας περιμένεις Κύριε
Όλους για να μας σώσεις
Και την αληθινή ζωή
Να μας μεταδώσεις

Βοήθεισέ μας Ιησού
Τώρα να βιαστούμε
να μετανοήσουμε
Και να ετοιμαστούμε

Πριν η σάλπιγγα
Η έβδομη σαλπίσει
Και πριν η θύρα του ουρανού
Έξωθεν μας κλείσει

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΔΙΑ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΚΑΤΗΛΘΕΣ ΚΥΡΙΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗ

Στη γη κατήλθες Κύριε!
Δια θαύματος Ποιμένα!
Με επενέργεια του Αγίου Πνεύματος
Μέσω της Παναγιάς Παρθένας

Δια του Ησαϊου ήταν
Αυτό προφητευμένο
Οκτακόσια χρόνια πρωτύτερα
Από το Θεό δοσμένο

Έφτασε η ώρα η ιερή
Στη γη να κατεβείς
Ως νήπιο κατέβηκες
Και ας είσαι ο Λυτρωτής

Έλαμψε το άστρο το ιερό
Στον ουρανό μια μέρα
Οι μάγοι το ακλούθησαν
Να θρουν κοντά σε σένα

Το άστρο ξάφνου σταματά
Σε μια σπηλιά επάνω
Και αντιλήφθησαν ευθύς
Ότι σε σένα φθάνουν

Εισέρχονται εις την σπηλιά
Τα άλογα θωρούνε
Και τον Ποιμένα νήπιο
Και τον προσκυνούνε

Προσκύνημα άγιο κάνουνε
Θεόν τους προσκυνούν
Τον ενανθρωπήσαντα Ιησού
Και τον δοξολογούν

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΣΟΥ

Πολλοί λένε πως βρέθηκε
Όλη η πλάση τυχαία
Δεν δέχονται ως Δημιουργό
Εσένα Αρχιερέα

Νομίζουν ότι μόνα τους
Έγιναν τα πάντα
Τα οποία υπάρχουν γύρω μας
Ιησού μας Αναστάντα

Πως είσαι ο Δημιουργός
Δεν θέλουν να καταλάβουν
Και όσο περνάει ο καιρός
Καινούργιους μύθους πλάθουν

Τάχα προήλθε ο άνθρωπος
Από κάποιο ζώο
Που την ουρά του άφησε
Κάπου εις το δρόμο

Δεν βλέπουν ότι έχουνε
Νου και λογική
Πως σκέπτονται και ομιλούν
Χωρίς διακοπή

Τα ζώα πάντα υπάρχουνε
Βγάζοντας άναρθρες κραυγές
Και από τους ανθρώπους έχουν
Τεράστιες διαφορές

Τον άνθρωπο τον έφτιαξες
Δια των χειρών σου
Και του μετέδωσες ζωή
Από τον εαυτό σου

Ζωή που είναι αιώνια
Δεν τελειώνει εδώ
Αλλά συνεχίζεται
Και εις τον ουρανό

Εσέ πιστεύουμε Ιησού
Ως μόνον Κυβερνήτη
Και σε έχουμε εις τη γη
Ως αιώνιον δείκτη

Υπάρχει βέβαια ο πονηρός
Που πάντα μας κεντρίζει
Τον άφησες ελεύθερο
Και ακόμα αλωνίζει

Μας είπες ότι θα κλειστεί
Στη κόλαση μια μέρα
Και ο κόσμος θα αφοσιωθεί
Σε σένα το Πατέρα

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Δέσποινα Αγία Δέσποινα
Κόρη χαριτωμένη
Εσύ εγέννησες Θεόν
Υπερδεδοξασμένη

Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε
Του κόσμου ευλογία
Των Αγίων χαρμόνη
Πανάχραντε Κυρία

Ναός του Πλάστη και Θεού
Είσαι δοξασμένη
Από της κτίσεως Αδάμ
Ήσουν προορισμένη

Να γίνεις μήτηρ του Χριστού
Πανευτυχισμένη
Να ανοίξεις πύλη της Εδέμ
Που ήταν κεκλεισμένη

Αγγέλων ύμνοι σε υμνούν
Ανθρώπων σε δοξάζουν
Κι΄ η εκκλησία του Χριστού
Όλοι σε εγκωμιάζουν

Ουράνιοι Άγιοι Άγγελοι
Χαίρουν, συνεορτάζουν
Του τόκου σου τη γέννηση
Παρθένα εγκωμιάζουν

Βασίλισσα παντάνασσα
Κυρία των Αγγέλων
Προστασία ορφανών
Και καύχημα παρθένων

Φύλαξε σώους και αβλαβείς
Πάντας τους ορθόδοξους
Απ΄ τους εχθρούς τους νοητούς
Και λύκους κακοδόξους

Συ είσαι η μητέρα μας
Των πάντων προστασία
Των ορφανών παρηγοριά
Των ασθενών υγεία

Ιδού τα τέκνα σου Αγνή
Με πίστη σε τιμούμε
Και να πρεσβεύσεις τον Υιό
Για μας παρακαλούμε

Ψάλλουμε πάντα ευλαβώς
Τον ύμνο σου Κυρία
Χαίρε Θεόνυμφε Αγνή
Ανύμφευτε Μαρία

ΟΜΙΛΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

Μέρος 2o

Πέπλο είναι προστατευτικό
Που την ψυχή φυλάει
Να μην διαβρωθεί απ΄ τον κακό
Και κατρακυλάει

Εύκολος ο κατήφορος
Με ρόδες αμαρτίας
Δύσκολη η επάνοδος
Εις τη Σωτηρία

Εάν αγαπάς είσαι πλούσιος
Σε αισθήματα και χάρη
Διότι η αγάπη περικλείει
Κάθε εντολή του άλλη

Μακάριοι όσοι αγαπούν
Ιδίως τον εχθρό τους
Διότι αγάπη έχουνε
Και για το Θεό τους

Μακάριοι όσοι αγαπούν
Λάμπει η ψυχή τους
Διότι έτσι επιθυμώ
Εγώ ο Λυτρωτής τους

Μακάριοι όσοι αγαπούν
Όσο στη γη θα ζήσουν
Την αιωνιότητα
Στο τέλος θα κερδίσουν

Η αγάπη ζεσταίνει την ψυχή
Και την γεμίζει ελπίδα
Και είναι θερμή συνέχεια
Σαν ήλιου ακτίδα


Αγάπη είμαι και εγώ
Και θέλω να εισέλθω
Εις όλων σας τις ψυχές
Και να σας εκπαιδεύω

Εκπαίδευση στην αλήθεια
Πίστη, δικαιοσύνη
Θέλω να κάνω στις ψυχές
Να έχουνε γαλήνη

Η αγάπη είναι φρούριο
Που την ψυχή φρουρεί
Ώστε δεν δύναται ο εχθρός
Να την διεκδικεί

Η αγάπη κάνει σταθερά
Όλα τα βήματα σας
Που κάνετε προς το Θεό
Τον Άγιο Βασιλιά σας

Η αγάπη πάντα καρτερεί
Η αγάπη υπομένει
Και κάθε αμαρτωλό παιδί
Πάντα κοντά μου φέρνει

Η αγάπη είναι οφθαλμός
Που βλέπει τον Θεό σας
Άστρο που σας οδηγεί
Στο δρόμο του Πατρός σας

Η αγάπη είναι κίνητρο
Όπου σας παροτρύνει
Να εκτελείτε το καλό
Να φεύγετε απ΄ την καταισχύνη

Η αγάπη είναι άνεμος
Που τις ψυχές δροσίζει
Στέλνει σε όλους την πνοή
Και τους ανακουφίζει

Η αγάπη κάνει θαύματα
Στους άλλους αδελφούς σας
Γι΄ αυτο να αγαπάτε
Ξένους και δικούς σας

Με την αγάπη τέκνα μου
Θαύματα θα ποιείτε
Ακόμη και αμαρτωλούς
Στη πίστη θα μυείτε

Μύηση θα γίνεται
Στο σώμα του Χριστού σας
Στη πίστη την Ορθόδοξη
Στη χάρη του Θεού σας

Διώξτε το μίσος μακριά
Αγάπη υιοθετήστε
Σε κάθε εκδήλωση ζωής
Ιησού ομολογείστε

Απ΄ της αγάπης τη τροχιά
Ουδείς να μην ξεφύγει
Ουδείς να μην παρασυρθεί
Και πέσει στην οδύνη

Ψυχή που θα αγαπά
Θα ίσταται και θα πετά σαν την πεταλούδα
Και θα την παραλαμβάνουνε
Χιλιάδες αγγελούδια

Αν δεν υπάρχει αγάπη
Τα πάντα ναυαγούν
Και όσα έργα επράξατε
Θα καταποντιστούν

Η αγάπη αποδιώκει
Θυμό μα και οργή
Και μένει η ψυχή σας
Καθάρια φωτεινή

Διώχνει υπερηφάνεια
Φθόνο και αλαζονεία
Και δεν υπολογίζει
Το κακό παιδία

Η αγάπη δεν ξεπέφτει
Είναι πάντοτε βεβαία και τόσο ισχυρά
Γι΄ αυτό και δικαιούται
Αιώνια αγαθά

ΟΜΙΛΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

Μέρος 1ο



Αγάπη πρέπει να αισθάνεστε

Όχι μόνο για τους δικούς σας

Αλλά για κάθε άνθρωπο

Δια όλους τους αδελφούς σας


Αγάπη σας έδωσα εγώ

Να την σκορπίζετε αφειδώς

Εις τον συνάνθρωπο σας

Διότι τότε αγαπάτε τον Άγιο Θεό σας


Αγάπη δίχως κίνητρα

Συμφέροντος παιδία

Θέλω να αισθάνεστε

Μέσα εις την καρδία


Μην αγαπάτε μόνο

Όσους σας αγαπούν

Αλλά και τους εχθρούς σας

Και εκείνοι ας σας μισούν


Με την αγάπη δε θα θυμάστε

Ότι κακό σας κάνουν

Με την αγάπη θα ξεχνάτε

Όσο και αν σας πικράνουν


Η αγάπη δίνει δύναμη

Τα πάντα να ανεχθείτε

Και σταθερά τον δρόμο μου

Να ακολουθείτε


Η αγάπη με την οποία περιβάλλετε

Τεκνία μου τους πάντας

Την διοχετεύει εις την ψυχή

Ιησούς ο αναστάντας


Εγώ σας έδωσα εντολή

Αλλήλους να αγαπάτε

Και όσο θα ζείτε εις τη γη

Αγάπη να σκορπάτε


Να ανέχεστε τα ελαττώματα

Των άλλων αδελφών σας

Και με αγάπη να περιβάλλετε

Τον φίλο, τον εχθρό σας


Εάν έχει αγάπη η ψυχή

Υπάρχει ελπίς να ζήσει

Εις την αιώνιο ζωή

Και μένα να γνωρίσει


Αν αγαπάς μακροθυμείς

Όπως και Εγώ παιδία

Και συγχωρείς όσο ζεις

Των άλλων την αμαρτία


Αν αγαπάς μεγαλουργείς

Και χαίρεται η ψυχή σου

Διότι αγάπη σε δίδαξε

Ο μέγας Λυτρωτής σου


Με της αγάπης τα φτερά

Καλύπτεται το μίσος

Και ενώνονται οι άνθρωποι

Στον δρόμο μου τον ίσιο


Δεν θέλω στην αγάπη

Να κάνετε διάκριση

Και τον ζητιάνο και το τσιγγάνο

Να αγαπάτε με την ιδία διάθεση


Ακόμη και τους αμαρτωλούς

Θέλω να αγαπάτε

Και να σωθούν και αυτοί

Θέλω να μου ζητάτε


Και όσους σας χλευάζουνε

Και σας περιφρονούν

Εσείς να τους αγαπάτε

Και ας σας αδικούν


Και όσους σας αποστρέφονται

Και σας ταπεινώνουν

Να τους αγαπάτε τέκνα μου

Και ας σας μειώνουν


Αγάπη αμερόληπτη

Και ανιδιοτελή

Θέλω να αισθάνεστε

Για κάθε μου παιδί


Και αν δεν σας αγαπούν οι πολλοί

Αλλά έχουν κακία

Μην τους ανταποδίδετε

Τα μίση τους τεκνία


Μίσος στέλνει ο κακός

Μα αγάπη ο Θεός σας

Γι΄ αυτο σας λέω αγάπη να αισθάνεστε

Για κάθε αδελφό σας


Η αγάπη πράττει το καλό

Και σπέρνει τη γαλήνη

Και αγαπά και ο Θεος

Όποιον αγάπη δίνει


Αγάπη δώστε τέκνα μου

Σε όλες τις ψυχές

Ασχέτως αν σας αγαπούν

Η΄ σας μισούν αυτές.


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ


Ένα άστρο ανέτειλε

Τους μάγους ειδοποίησε

Πως εγεννήθη ο Χριστός

Στην φάτνη τους οδήγησε


Και το μωρό εβρήκανε

Να λάμπει σαν τον ήλιο

Μέσα σ΄ αυτό το φτωχικό

Και παγωμένο σπήλαιο


Με την ανάσα τους εζέσταιναν

Τα άλογα το κορμί του

Που πρόχειρα εσπαργάνωσε

Η μάνα η δική του


Ο Άγιος των ουρανών

Εγεννήθη εις τη γη μωρό

Να ελευθερώσει τους πιστούς

Από τον φοβερό εχθρό


Τους μάγους εσταμάτησε

Στο σπήλαιο το αστέρι

Και πρόσφεραν εις το Χριστό

Τα δώρα που είχαν φέρει


Και οι ποιμένες έτρεξαν

Χριστόν να προσκυνήσουν

Το Βασιλέα δεν ήξεραν

Ότι θα συναντήσουν


Ποιμένες και άγγελοι έψελναν

Το δόξα εν υψίστοις

Στο νεογέννητο Χριστό

Που είναι των πάντων κτίστης


Φως δυνατό εφώτιζε

Ολόκληρη τη σπηλιά

Και έλαμπαν τα πρόσωπα

Χριστού και Παναγιάς


Ο άναρχος γεννήθηκε

Και υπό αρχήν ετέθη

Και από την ηλικία τη βρεφική

Επίθεση εδέχθη



Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ




ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ


Άγια νύχτα ξημερώνει
Θάρρος παίρνει η ψυχή
Ανοιγμένα τα ουράνια
Αγγελούδια με στεφάνια
Σκάλα έφτιαξαν προς τη γη
Του Χριστού υποδοχή

Συναχτήκανε τα αστέρια
Όλη η πλάση φτερουγίζει
Μαζευτήκαν τ΄ αγγελούδια
Μύρια άπειρα λουλούδια
Κι΄ ήλθαν όλα προς τη γη
Να δεχθούν το Λυτρωτή

Ω! Παρθένα αγιασμένη
Και δοχείο Εσύ λαμπρό
Γη και ουρανός προσμένει
Μια ανάσα περιμένει
Να γεννήσεις το Χριστό
Τον Σωτήρα και Θεό

Να η ώρα πλησιάζει
Και χαράς φωνή ηχεί
Τούτη η χαραυγή αλλάζει
Φως και αγάπη εδώ φωλιάζει
Ήλθε του Θεού η ευχή
Πάλι κάτω εις τη γη

Όλες τώρα οι καμπάνες
Του ουρανού μα και της γης
Ήχους βγάζουν μελωδίες
Στο Χριστό υμνολογίες
Εγεννήθη ο Λυτρωτής
Η ειρήνη επί της γης

Όλα πήραν φως σαν πρώτα
Και αγάλλονται ξανά
Άπειρα πολλά τα δώρα
Λάμψεις απ΄την άνω χώρα
Θεια κάλλη ιερά
Κι΄ όλα ψάλλουν ωσαννά

Πνεύμα Άγιο και Θειο
Ζει κοντά μας ο Χριστός
Δώσε μας φλόγα Κύριε μου
Πίστη στην ψυχή Θεέ μου
Και να γίνεις οδηγός
Της ζωής μας ο σκοπός

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Βγάζω κραυγή για να ακουστεί
Σ΄ όλη την οικουμένη
Ν΄ ακούσουν οι ασύνετοι
Και οι πεπλανημένοι

Βγάζω φωνή για να ακουστεί
στα πέρατα να φθάσει
τ΄ απολωλότα πρόβατα
όλα να τα προφθάσει

βγάζω κραυγή από καρδιάς
και έχω μεγάλο πόνο
να ακούσετε τα λόγια μου
τούτο θέλω μόνον

Είναι η φωνή μου μητρική
Και τα βουνά σκιρτούν
Και οι άγγελοι του ουρανού
Γι΄ αυτή τη γη θρηνούν

Βγάζω φωνή στην αστραπή
Στη μαύρη καταιγίδα
Σημεία να ποιήσουνε
Πριν να χαθεί η ελπίδα

Βγάζω φωνή στον άνεμο
Να τρέξει να σας προφθάσει
Τώρα που έχετε καιρό
Και πριν το τέλος φθάσει

Αέρας για να σηκωθεί
Το φόβο για να δείτε
Το δρόμο της απώλειας
Να αφήσετε να σωθείτε

Βγάζω φωνή στο πέλαγος
Το κύμα να σηκώσει
Και εις τον δρόμο ό,τι βρει
Όλα να τα σαρώσει

Να δείτε να πιστέψετε
Πως θέλω το καλό σας
Και σας προειδοποιώ
Να διώξετε τον εχθρό σας

Βγάζω φωνή κάτω στη γη
Να σχίσει να ραγίσει
Για να την δει ο άνθρωπος
Ίσως με αναγνωρίσει

Πως είμαι η παντάνασσα
Και του Θεού μητέρα
Και πάψει να με βλασφημεί
Και νύχτα και ημέρα

Η γη τρέμει στα πόδια σας
Και ξέγνοιαστα κοιμάστε
Θα έρθει καιρός τα λόγια μου
Όμως να τα θυμάστε

Τρώτε και πίνετε καλά
Κοιμάστε μακαρίως
Ουαί όμως και αλίμονο
Θα χτυπηθείτε αγρίως

Κραυγάζω και όλα τα πουλιά
Κρύβονται φοβισμένα
Γιατί με αναγνωρίζουνε
Ως Παναγιά Παρθένα

Και μόνο τούτη τη φωνή
Εσείς περιφρονείτε
Τα λόγια μου ειρωνεύεστε
Στην αμαρτία ζείτε

Ακούστε τούτες τις κραυγές
Που για εσάς κραυγάζω
Και με πικρό παράπονο
Κλαίω και αναστενάζω

Κραυγάζω κλαίω και θρηνώ
Για το κατάντημά σας
Συνέλθετε και στρέψατε
Τα άνομα βήματά σας

Εγώ κραυγάζω εις την γη
Στον ήλιο στο φεγγάρι
Σημεία να σας δώσουν
Για την δική μου χάρη

Να δείτε να πιστέψετε
Μια μάνα που πονάει
Και στέλνει τα άγια λόγια της
Τον κόσμο να ξυπνάει

Από την πλάνη που πέσατε
Θέλω να σας σώσω
Την απολύτρωση ψυχής
Να σας μεταδώσω

Φωνάζω προσκλητήριο
Σε αγγέλους και αρχαγγέλους
Να τρέξουν να προφθάσουνε
Όλους τους πλανεμένους

Τους πλάνεψαν τα υλικά
Τα ψυχικά ξεχνούνε
Και μέσα στα ανομήματα
Συνέχεια όλοι ζούνε

Θα έρθει ώρα κρίσεως
Ρητώς και αναμφιβόλως
Θα με ζητάς μα θα είναι αργά
Τότε θα είσαι μόνος

Τώρα μαζί σου βρίσκομαι
Θέληση περιμένω
Και από στιγμή και σε λεπτό
Να έρθεις κοντά προσμένω

Όταν εσύ θα με ζητάς
Θα είμαι μακριά σου
Στα δεξιά του Ιησού
Δεν θ΄ ειμαι πια κοντά σου

Κραυγάζω τώρα και πονώ
Τότε θα χω γαλήνη
Γιατί ο Υιός μου και Θεός
Αυτός θα διευθύνει

Τώρα μου δίνει άδεια
Πράξεων και λόγου
Και παρατείνει την οργή
Επ ΄ αορίστου χρόνου

Μην επαναπαύεστε
Πως έχετε καιρό
Και της φωνής προσέξατε
Το νόημα το παραβολικό

Πιστέψατε στα λόγια μου
Στις θειες νουθεσίες
Θέλω απο εσάς υπακοή
Θέλω και θυσίες

Πριν γίνει ο καθαρισμός
Πολλά δεινά θα δείτε
Μα θέλω εγκαρτέρηση
Και να μην πτοηθείτε

Κραυγάζω για να ακούσουν
Με μάτια δακρυσμένα
Κοιτάζω εγώ αόρατα
Αυτά τα πλανεμένα

Ούτε που ξέρουν που τραβούν
Και τα πονάει η ψυχή μου
Εάν μου ήταν δυνατόν
Θα έδινα τη ζωή μου

Για να τα σώσω από τον εχθρό
Το φοβερό σκοτάδι
Δεν νιώθουν που βαδίζουν
Και τρέχουν εις στον άδη

Σκίσε φωνή μου τα βουνά
Στα δάση να θρηνήσεις
Και αυτά τα άγρια θεριά
Ακόμη να ξυπνήσεις


Να δώσουν δείγματα και αυτά
Ότι Θεός υπάρχει
Να πούνε δόξα στο Θεό
Οι άνθρωποι στη πλάση

Ένα θεός τους κυβερνά
Γιατί να αποφεύγουν
Τις θειες του τις εντολές
Και στην απώλεια τρέχουν

Φθάσε κραυγή μου στην ψυχή
Άνοιξε διανοίας
Για να διαβάζουν να ποιούν
Τας συμβουλάς τας θειας

Κλαίει η ψυχή τους και θρηνεί
Στο άθλιο το σώμα
Και δεν μπορούν να νιώσουν
Ούτε Θεό ακόμα

Ξύπνησε τη συνείδηση
Να ακούσουν τη φωνή μου
Και να γυρίσουν με χαρά
Να βρίσκονται μαζί μου

Αυτή η κραυγή μου εύχομαι
Να μπει μες την ψυχή σας
Και να αλλάξει ριζικά
Ολόκληρη τη ζωή σας.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Την θεϊκή σου ύπαρξη
Η πλάση φανερώνει
Η παντοδυναμία σου
Μαζί σου μας ενώνει

Γλυκοχαράζει η αυγή
Ο ήλιος ανατέλλει
Τα θεϊκά μηνύματα
Η ζεστασιά του φέρνει

Είσαι Εσύ που μας μιλάς
Με την βαθειά σιωπή σου
Είσαι Εσύ που μας καλείς
Να έρθουμε μαζί σου

Σαν κυβερνήτης σύμπαντος
Το δρόμο μας χαράζεις
Μας οδηγείς εις το σωστό
Στο φως μας ανεβάζεις

Τα σύμπαντα ρυθμίζονται
Από την θέληση σου
Και στην τροχιά τους μπαίνουνε
Κατά διαταγή σου

Ο άναρχος και δυνατός
Πάντα κοντά μας μένεις
Σε κάθε δύσκολη στιγμή
Αμέσως επεμβαίνεις

Όσα θερμά ευχαριστώ
Η γλώσσα μου και αν ψάλλει
Σε σένα τον δημιουργό
Δεν θα αρκούνε πάλι.

Αρχειοθήκη ιστολογίου